Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd
(1667)–François Foret–
Auteursrechtvrij
[pagina B4v]
| |
Wie is eeuwigheyd die nu noch kan aenhooren,
En denken op vermaek? Hem stellen blydschap vooren!
Wie peyst op d'eeuwigheyd en blyft in vol genugt.
Wie hoort dit schroom'lyk woord en niet droeftreurig zucht?
Wat wilt gy dan o mensch, uytschynen als bepeireld,
Gy weet gy zyt gebragt hier naekt en arm ter weireld:
Naekt zult gy wederom ter aerden zyn gedaen:
Naekt zult gy voor uw God uw vonnis hooren aen.
Hoe wilt gy voor wat vreugd uw helsche vuur bereyden?
En voor een uer verblyd een eeuwig druk verbeyden.
Want als de dood u naekt, het is dan zeer te laet
Te bidden om wat tyd die altyd henen gaet.
Een oogenblik kan ons tot in den Hemel heffen,
Een oogenblik kan ons tot in den afgrond treffen
Een oogenblik kan ons brengen zaligheyd,
Want aen een oogenblik hangt onze eeuwigheyd.
|
|