Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd

[De vruchten van der aerd' 't zy wortels kruyd oft bloemen]

De vruchten van der aerd' 't zy wortels kruyd oft bloemen,
Al wat uyt d' aerde spruyt, of door haer voord mag komen
Den tyd geeft hun een jeugd, een blyd' en zoet vermaek,
Daer naer geeft zy verdriet 't word een' verstorven zaek
De jeugd word hun ontvremd, ontnomen, en ontrokken,
Den winter komt hun by met haere witte vlokken
Den mensch hier insgelyks als wortels, kruyd oft bloem.
Maer van een kleyne spruyt word een verheven boom.
Een boom die 't zestig jaer, en twintig daer-en-boven
In d'aerde heeft gestaen, en noyt en is verschoven,
Dan als den snellen tyd is komen aen het hert,

[p. C2v]

 

Den wortel knaegen ofte dat zy verdort werd.

 

Dan heeft den boom gedaen den mensch alzoo gevonden

 

Die ligt daer zonder tyd in loon, oft straff' der zonden

 

Waer zyt gy Samson kloek? Daer noyt geen mensch zoo sterk

 

By u en was te zien, verliet gy niet het perk

 

Den tyd die quam uw hoofd, uw' vrom', en kloeke hayren,

 

Afsnyden, en qy quamt in een zoo groot bezwaeren

 

En waert van ider een veracht, beschimpt, versmaed:

 

Peyst op den waeren tyd die nimmer still' en staet.