Tpalays der gheleerder ingienen, oft der constiger geesten

[fol. Fviijv]

xc.

Na den mael dat v den voghel vliecht vander hant
Quaet is hi om weer crijgen want // hi vliecht te snel
Sghelijcx is hi die spreect met onuerstant
Oock een leughenachtighe tonghe rebel
Daer aen is men een mensche kennende wel
Een woort ghesproken niet weder en keert
Die sulcke doet hem aen groot ghequel
Ende een man die worter by onteert
Dus hoort wel wat die wijse leert
Die discreet wil sijn, ende niet versteken
Ende dat sijn fame mach blijuen vermeert
En sal niet te lichtueerdich sijn in sijn spreken.