ke. Mariana sit op sy leunstoel, haar mond en oë toegebind met handdoeke, haar arms vasgebind aan die leunings.
Hy probeer 'n klank uitkry, maar hoor homself net steun.
Die een man tree nader en sleep hom tot in die middel van die kamer. ‘Jy lieg toe nie,’ sê hy. ‘Ons kry nie jou gun nie.’ Hy lag. ‘Jy het wragtag nie een nie!’
Gawie pleit met sy oë. ‘Moenie worry nie, watch net, baas,’ sê die man weer, trap op Gawie se rug en skop hom totdat hy op sy sy lê.
Gawie sien hoe die ander man, wat nog nie 'n woord gesê het nie, die tou om Mariana se arms met 'n kombuismes lossny en haar regop druk. Sy is doodstil. Dan draai die man haar om, laat haar teen die stoel staan en skeur haar nagrok met een beweging oop. Sy val skuins teen die stoel, maar die man druk haar weer regop.
Daar is 'n skielike stilte toe al drie mans na Mariana se wit boude kyk. Die prater giggel en sê iets aan die ander man in 'n taal wat Gawie nie verstaan nie.
Die stil man gaan staan agter Mariana, trek sy broek af en voel oor haar lyf. Sy steun benoud en spartel. Die man streel oor haar hare, haar nek, lig die nagrok op en voel tussen haar bene. Toe sy begin wriemel, klap hy haar teen die kop, hou dan haar nek vas. Hy voel verder en sprei haar bene oop.
Toe die man hom in haar indwing, hoor Gawie net 'n gesuis in sy kop. Die prater giggel weer en moedig die ander man aan.
Hy beweeg vinniger en vinniger in haar, pluk haar regop toe sy sywaarts kantel.
‘Kyk mooi, my baas, kyk mooi!’ lag die man langs Gawie en skop hom in die ribbes.
Die man druk Mariana se kop in die kussing in en versnel sy pas.
Gawie voel die man se skoen op sy sy en probeer wegkyk, maar kan nie.
Die man by Mariana se asem hyg. Toe sy rug krom trek, lag die man bokant hom weer hard.