Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Mastreechter veerskes (1924)

Informatie terzijde

Titelpagina van Mastreechter veerskes
Afbeelding van Mastreechter veerskesToon afbeelding van titelpagina van Mastreechter veerskes

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.58 MB)

Scans (5.66 MB)

ebook (2.96 MB)

XML (0.20 MB)

tekstbestand






Editeur

E. Franquinet



Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Mastreechter veerskes

(1924)–G.D. Franquinet–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 133]
[p. 133]

Mooijers keuke.

 
Wee dink van uch neet mèt gelùk
 
Aon die verloupe jaore
 
Wie veer zoe lùstig en zoe jònk
 
In euse greui nog waore?
 
De gaansen daag gesprings, geloups,
 
Et waos mer speule, danse;
 
En daan, mèt hònger es e peerd,
 
Wie kòste veer neet schranse.
 
 
 
Ver speùlde toen ouch alles in;
 
Me mòs jao krachte winne.
 
Et kòs zoe hèl ziin es 'ne stein
 
Wie sòkker gòng dat binne.
 
De goddeloeze dee kraog niks
 
Gein horten of restante;
 
Want eus taleur woort leeg gelek,
 
De bojem wie de kante.
 
 
 
Doch naoderhand verluis zich tat,
 
De keel die geit aon 't reutele,
 
De tan die wèlle neet; de maog
 
Weurd lestig mèt ze preutele.
 
De bèste braödjes en pastij
 
Wie fiin van smaak en reuke,
 
Dat allemaol, dat smaak neet mie
 
Wie vreuger mooijers keuke.
 
 
[pagina 134]
[p. 134]
 
Jao, leeste vrun, van mooijers pot
 
Dao woort niks aofgeweze.
 
Wie zou et ouch; dao waos veur us
 
Toch beter niks te keeze.
 
De preekhier dee waos good gesmeerd
 
En kraog me Zondagsmörges
 
E stumpke leverweurs debij
 
Dan waos me blij wie nörges.
 
 
 
's Middags den hùtspot nao bouillon
 
Dao kòs me toch neet zònder,
 
Eerdappele mèt sop gestaof,
 
Of mèt e moöske drònder.
 
Me had ouch wel e rindsgebrood,
 
En kallefschijf of neerke;
 
En aote dan de kinder good
 
Dan lachde peer en meerke.
 
 
 
Van tiid tot tiid en vètte hin
 
Dat woort ouch al genomme,
 
En geere zaog m'e kuukske maals
 
Ins oppe taofel komme.
 
Mer wat van vleis us mooijer ouch
 
Wou koke, brooije, staove,
 
Waos niks wat us, wie bùfflamood
 
Kòs mie plezeer belaove.
 
 
 
En kaom dee gooije verkestiid,
 
Zoe um de Keersmisdaoge,
 
Es us de kauw wel bubbele doog,
 
Bij d'ierste wintervlaoge,
 
Dan woort in eeder hoes geslag;
 
Ver sprònge wie de rinder,
 
Want verkesvleis das gooije kos
 
Geleef van al de kinder.
 
 
[pagina 135]
[p. 135]
 
Jao, dink mer ins aon de sacijs,
 
Gedrêid wie köningskroene,
 
Aon zoermoos mèt e stùksk' oet' zaait,
 
Aon schink mèt dikke boene.
 
Mich tunks, ich ruuk noe nog van hei
 
De braodweurs zich verraoje;
 
Ich huur al kritschlen op het vuur
 
De verkeskerbenaoje.
 
 
 
Jao, zelfs op magerdaog, dan had
 
Me wel ins lekker snepkes,
 
Wie stokvès mèt get mèlk, kavetsch,
 
Of ertesop mèt krepkes.
 
En kraog der dan ins veur 'ne kier
 
Get bökkeme met eijer,
 
Dan waort geer jao zoe blij dat geer
 
Et gauw vertèlde wijer.
 
 
 
Dao kaom ouch wel get labberdaon,
 
En raar, hiel raar, e sneukske;
 
Dee kos veur kinder waos te deur
 
Op et menagebeukske.
 
Me had ouch wel, van tiid tot tiid
 
En vlaoi van aöf of proeme,
 
Of bokeskook mèt schroep terop,
 
Dan lekde me zen doeme.
 
 
 
Ich zou uch nog van andre kos
 
Noe hei wel kònne spreke,
 
Wie lever, huitkies, fricadel
 
Good mèt beschuut bestreke;
 
Meelpap of mèlleksop, boe me
 
Veùl sòkker mòs in reuren
 
Of wel e kumpke fluitert, of
 
Riespap in vol taleure.
 
 
[pagina 136]
[p. 136]
 
Riespap! mèt sòkker en kaneel,
 
Mèr good, stiif, dik gebònde
 
Dao kòs veur kinder jummers noets
 
Get beters ziin gevònde.
 
Ouch in den hiemel, jao, dao weurd,
 
Wie alle kinder wete,
 
Riespap mèt zèlv're lepels bij
 
De Ingelkes gegete.
 
 
 
En eijerkook, verweenebroed,
 
Laot us dat neet vergete,
 
En spek mèt eijer in de pan
 
Dat waos jao 't lekkerst' ete.
 
Wie hoort men uch neet van plezeer
 
En blijdschap lache, schrieuwe,
 
Es spekkook oppe taofel kaom;
 
Dan lekde geer eur kiewwe.
 
 
 
Jê, leeste vrun, boe is deen tiid?
 
Me zou em nog verlange,
 
Me had gein zörg, me waos gezònd,
 
Me had zoe'n kleur'ge wange.
 
Men aot zich toen zoe dik en rònd
 
Dat dèks de kneùp us sprònge,
 
En mooijer nêide die weer aon,
 
Ie veer nao schaol tou gònge.
 
 
 
Nao schaol! Al speulenteere gòng
 
En spròng me langs de stòppe,
 
En dee get centjes had, dee mòs
 
Aon 't kraömken iers get snòppe.
 
Dan koch er zich get oliekeuk,
 
Of babbeleers, of waffele,
 
Of wel get fruit, wie misp'le, neut
 
Of priesters, pere, apple.
 
 
[pagina 137]
[p. 137]
 
Wat fruit, die apple! Op eus broed
 
Get appelmoos mèt krente,
 
Dat waos jao wie en tartepom
 
En kosden us gein cente.
 
Boe get van apple woort gemaak
 
Dao gòng men op marode;
 
Van appleprùl en spreek ich neet
 
Dee kos waos oet de mode.
 
 
 
Zeet, leeste vrun, ich hùb tao noe
 
Uch kònne get vertèlle
 
Wa'ch hoop dat geer wel mèt plezeer
 
Van mich hùb hure wèlle.
 
Ver ziin jao al'maol keend gewees
 
En, wie ger ouch maag dinke,
 
Et is de zeutste, schoenste tiid
 
Dee us et lot kòs schinke.
 
 
 
Allengskes weurd me groet; me kump
 
En tèlt mèt in de wereld,
 
Den eine mie, den andere minder
 
door 't gelùk bepereld.
 
Op groete diners komp geer al;
 
Me zal uch dan verzeuken
 
Op fies, verjaorsdaag, houwelik;
 
Mer da's en ander keuke.
 
 
 
Me wèt uch tao, mèt vreemde saus,
 
Van alles oet te kraome;
 
Et is de genre: franse kos
 
Mèt al'maol franse naome.
 
Me drùk ze zellefs op en liis,
 
Die weurt menu geheite;
 
Men it daovan, mer wat et is
 
Dat kaan me soms neet weite.
 
 
[pagina 138]
[p. 138]
 
Geluif mich ins: Mastreechter kos
 
Dee smaak us nog et bèste,
 
Gelùkkig dee em hùbbe kòn
 
En hauwe tot ze lèste.
 
Gelùkkig dee van 't kinderhart
 
Heet kònne get bewaore,
 
Veur dee zen oug dao spiegelt zich
 
Den tiid van vreuger jaore;
 
 
 
Dee geit ze leve dèks ins nao
 
Mèt dankbaar hartgeveule,
 
Dee zuut zich taan es keend weer trùk,
 
Zoe hartig in ze speule.
 
Dan schijnt em mooijers leefde touw,
 
Er geit tao troes in zeuke;
 
Er dink aon alles, alles, weer,
 
Er dink aon mooijers keuke.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken