Den gheestelijcken echo
(1694)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 79]
| |
Op de Wijse: Dieu que mon cœur souffre de peine.1. BEdroefde ziel schept moet en coragie,
Valt u't lijden herdt en swaer,
Denckt 't sal beter zijn hier naer,
't IS des Heerens beste gagie,
Die hy gheeft aen sijnen vrient,
Die hem 't aldertrouwste dient.
2. Het soete melck is voor cleyne kinders,
Die noch jonck zijn inde deught,
Die caresseert Godt met sijn vreught,
Maer die zijn hun selfs verwinders,
Gheeft Godt mannelijcke spijs,
Paulus dient u voor bewijs.
3. Schijnt uwe ziel ghelijck vervrosen,
Droogh, dor, duyster, desolaet,
Desen miserabelen staet
| |
[pagina 80]
| |
Heeft Godt self voor u ghecosen,
Die u innigher bemint,
Als vader oyt sijn liefste kint.
4. Maer dunckt u dat Godt heeft verlaeten,
Over u sijn vaders sorgh,
Hy is voor u ghebleven borgh,
Die Godt mint, kan hy niet haeten,
't Is ons Heerens meeste lust,
In u hert te nemen rust.
5. Der liefdens preuf heeft hy u bewesen,
Als ghy sijnen vyandt waert,
En met Adams schuldt beswaert,
Quam uyt s'vaders schoot gheresen,
Mind' hy soo des duyvels kint,
Meer heeft hy voor die hem dient.
6. Is u hert vol perssen en pijnen,
Heel omringhelt met verdriet,
Denckt dat Godt die't al aensiet,
Al dit quaedt sal doen verdwijnen,
| |
[pagina 81]
| |
En verlichte uwen gheest,
Met een hemels minne-feest.
7. Dunckt u te zijn een vat aller sonden,
Moetwilligh, boos, vol alle quaet,
En ghevallen in Godts haet,
Gaet ô ziel in JESUS wonden,
Stort daer eenen droeven traen,
Laet u ydel vrees vergaen.
8. En wilt u nerghens in turberen,
Noch verliesen uwen moet,
Godt is altijdt even goet,
In't verheffen en't verneren,
Maer voor u eerst sijnen raet,
Bloot u selfs aen Godt verlaet.
|
|