Den gheestelijcken echo

[p. 85]

De Siel, door minnelijcke versuchtinghe, wenscht van Iesus onderwesen te worden.

Op de Wijse: hæ quela vierge est belle dedans le ciel.

1. O JESUS mijnen Godt en mijnen al,
Ghy die mijn ziel tot u comt trecken,
Ick roep tot u hier uyt dit traenen dal,
Ach wilt u min in my verwecken,
Op dat ick magh ô aldersoetsten Heer,
Op dat ick u magh minnen meer en meer.

2. O afgront van de min! ô soeten schicht!

O aldersoetsten wel beminden!
Laet my met u altijdt onledigh zijn,
En in mijn s'herten grondt u vinden,
Dat ick daer magh als spreken mont aen mont,
Dat ick u magh sien als in mijnen gront.

2. En doet my kennen daer uwen lieven wil,

Dat ick van u zy onderwesen,

[p. 86]

 

Mijn ziel die wenscht gheduerigh meer en meer,

 

Om eens gheheel vereent te wesen

 

Met u, die zijt den Godt al vande min,

 

Met u die zijt haer eynde en beghin.