Den gheestelijcken echo
(1694)–Johanna de Gavre–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Iesus abandonné.1. GHeluckigh, saligh dien dagh,
Wanneer ick magh, naer al mijn treurigh suchten
Dit over droef aertrijck ontvluchten,
| |
[pagina 112]
| |
Waer in mijn ziel ghelijck begraven lagh,
s'Wereldts wellusten en plaisier,
Die niet dan stoppels zijn van't helsche vier,
Die gaen ick voor eeuwigh abandonnéren,
Om voor altijdt,
My te transforméren,
Met Godts goddelijckheydt.
2. Adieu, adieu met bly gheschal,
Voor eeuwigh sal, my voor een suyver leven
Uyt liefde Godts worden ghegheven,
Den hooghsten throon, voor't nederighste dal,
Denckt eens hoe het daer wesen magh,
Daer hondert duysent jaer schynt eenen dagh,
De langhe eeuwigheydt sal noyt verdrieten,
Want sonder pijn
Men altijdt magh ghenieten,
't Goddelijck aenschijn.
3. Wel aen die noch in het leven zijt,
Verwint den stryt en kranckheydt der natuere,
| |
[pagina 113]
| |
Den loon daer voor sal eeuwigh dueren,
't Is maer een ooghenblick by d'eeuwigheyt,
Gheluckigh die victorie wint,
Vleesch, duyvel, wereldt aen sijn voeten vint,
Schept goeden moet mijn alderliefste vrienden,
Maeckt dat ick te mael
U naermaels vinden magh in s'hemels sael.
4. En ghy mijn lichaem weest verblijt,
Eenen corten tijdt moet ghy in d'aerde woonen,
Tot dat ghy moet u self verthoonen
In't dal daer ghy van Godt gheroepen zijt,
Om eeuwigh in uwen loon t'ontfaen,
Want ghy den wil van Godt waert onderdaen,
En hebt doorbroken al des vyandts netten,
Adieu, adieu,
Als steken de trompetten,
Sal ick vinden u.
|
|