'k Wil rijmen wat ik bouw

Anoniem (1728)
Hollands ontaardingaant.

In Holland wordt verstand noch wetenschap geacht.
Geleerdheid zonder geld zal niemands gunst daar winnen.
De kerk van Plutus staat alleen daar in haar kracht.
Roem, Febus, op uw lier! Dit's 't hof der zanggodinnen.
Dit is de schone bruid waar Hollands hart om danst.
Behoeftig dichter, van het lot terneergeslagen,
Verwacht (hoe rijkelijk met Dafnes loof bekranst),
Wiens hoofd g' ook hebt gesierd, geen noodhulp op uw vragen.
't Wordt afgeslagen, wat gij deez' of geen' verzoekt,
Schoon de gevraagde zelfs belofte en woord verplichtten.
Daar stapt men overheen, terwijl gij, zacht gedoekt,

[p. 14]

 

Een lach of vriend'lijk woord ontvangt voor uw gedichten.

 

Vraagt gij van waar dit komt? Het is der groten aard

 

Wat kunst of wijsheid siert, met ongunst te bevechten.

15

Voor 't hoer- en vleiersrot wordt hunne gunst gespaard;

 

En wat Fortuin opdist, is klokspijs voor hun knechten.

 

Die geeft men dubbel, wat een ander enkel vraagt.

 

Voor eigen burgerij is 't niets dan 't fier: ‘Sta buiten!’

 

Dat 's, Batavier, het loon voor wat gij hebt gewaagd

20

Toen 't goed en bloed gold, toen die Hydra was te stuiten.

 

Verstand en deugd heeft uit. En, wekt dit wat geschreeuw?

 

Het aardrijk, zegt men, is een roofnest voor de groten.

 

't Is der regenten nu, en hunner knechten eeuw,

 

En Maro en Homeer staan met hun kunst verstoten.

25

Heeft dit de welstand van oud Rome omgekeerd?

 

Wie weet wat Holland dreigt, nu eigenbaat regeert?