Bewoonbaarverklaring

[p. 22]

Goden

aan tranen meten de goden
mijn handen
wandelend onder jouw gewelfde huid

aan tranen proeven zij
de opgedeelde woorden
die wij samen aten

het zijn de oksels
van hun dagen
die wij bewonen
de zwarte rivier
de landen
het gepantserd oog
van hun macht

zij hebben om smeken
de moedeloze uren
leefbaar gemaakt