Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Dichtwerken (1869)

Informatie terzijde

Titelpagina van Dichtwerken
Afbeelding van DichtwerkenToon afbeelding van titelpagina van Dichtwerken

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.33 MB)

XML (0.88 MB)

tekstbestand






Editeur

C.P. Tiele



Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Dichtwerken

(1869)–P.A. de Génestet–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 173]
[p. 173]

Onvergankelijk.

Hij kende de heilige Schriften van kinds af.
2 Timotheus III: 15.
 
Zalig, wien in 's levens morgen
 
't Levend woord der groote Schrift -
 
Voor de kleenen niet verborgen -
 
In den boezem werd gegrift!
 
Wien het vragend oog mocht stralen
 
Vaak van wonderbaren gloed,
 
Bij haar heilige verhalen,
 
Manna voor het jong gemoed.
 
 
 
Zalig, die in de eerste jaren,
 
't Hart gericht naar Gods geboôn,
 
Leerde op 't heilig beeld te staren
 
Van den eengen Menschenzoon,
[pagina 174]
[p. 174]
 
Die de wereld heeft bejegend
 
Met zijns Vaders vredegroet,
 
Die de kindren heeft gezegend,
 
De aard verloste met zijn bloed!
 
 
 
Want die indruk kan niet sterven,
 
En de weêrklank van dat woord
 
Ruischt, waar ooit de voet moog zwerven,
 
Door het menschenleven voort:
 
Echo uit het vroom verleden,
 
Vol geloof en rein genot;
 
Wekstem uit der kindsheid Eden,
 
Moederwoord en woord van God!
 
 
 
Laat de stille jonkheid wijken
 
Voor den storm van wilder jeugd,
 
En des jonglings hart bezwijken
 
In den doolhof ijdler vreugd;
 
Moog hij 't zachte snoer verbreken
 
Van de vaderlijke wet,
 
Reizen naar de vreemde streken
 
Trots het moederlijk gebed....
 
 
 
Niet verloren, niet verloren,
 
In wiens reine kinderziel,
 
Als het Godszaad in zijn voren,
 
Eens dat woord des levens viel!
[pagina 175]
[p. 175]
 
't Leeft, 't schiet op, 't zal vruchten dragen,
 
Schoon 't verstikt scheen en versmoord,
 
't Brengt in late najaarsdagen
 
Nog zijn oogst van zegen voort!
 
 
 
Onvergeetlijk - schoon vergeten,
 
Onweerstaanbaar - schoon weerstaan,
 
Dringt vaak plotsling door 't geweten
 
Weer het woord der oude blaên;
 
In de nachtwaak, om de sponde
 
Van den zwerver daalt een klacht -
 
En de zondaar voelt zijn wonde,
 
En 't verloren kind versmacht!
 
 
 
't Zijn de aandoenlijke verhalen
 
En de lessen van weleer,
 
Ach, vernomen duizendmalen
 
En geschonden duizendkeer.
 
't Is een psalmtoon van 't verleden,
 
't Is een klachte van het kruis....
 
En zijn ziel keert in gebeden,
 
En de boetling reist naar huis!
 
 
 
Anders ook leer 't kind gelooven,
 
Anders zij de strijd des mans:
[pagina 176]
[p. 176]
 
Woont de Vader wel daarboven?
 
Viel ooit sterre van den trans?
 
Speelt niet wondere Legende
 
Door dat onbedrieglijk woord,
 
Die den grooten Onbekende
 
Met haar nevelglans omgloort?
 
 
 
Wat is waarheid? Is daar waarheid?
 
Heeft wel de Almacht ooit op aard,
 
In orakelen vol klaarheid,
 
Haar geheim ons geopenbaard?
 
Wat daar 't woord scheen van den Heere,
 
Voor zijn kindsheid, bleek het niet
 
Menschenwoord of menschenleere,
 
Heilge vorm of beeld of lied?
 
 
 
O het zij! Der onschuld vrede
 
Vluchte voor der kennis strijd!
 
Voer' de stroom des levens mede
 
Wat vergaan moet met den tijd!
 
Laat der kindsheid wondergaarde
 
Welken als een lentehof;
 
Smachte naar wat licht op aarde
 
Soms de balling in haar stof!
 
 
 
Toch, het Woord gaat niet verloren
 
Voor het hart, des Twijfels roof,
[pagina 177]
[p. 177]
 
Uit den kampstrijd als herboren
 
Rijst het kinderlijk geloof!
 
Ander licht valle op de blaêren
 
Van de Schriften, die weleer
 
Hem zijn moeder mocht verklaren -
 
Ook dat licht is van den Heer!
 
 
 
Met apostlen en profeten,
 
Leert hij straks het hopend oog,
 
Smachtend, moedig, roodgekreten -
 
Vroolijk richten naar omhoog!
 
En voor 't diep geloof van 't harte,
 
Is daar wonder groot noch schoon,
 
Als de stille Man der smarte
 
Met zijn eenge doornenkroon.

1859.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken