Uit de duinen. Een verhaal uit den Spaanschen tijd

[p. II]

 

Schoudt¹⁾ de werelt, en cruyschet u vleesch

 

En levet nae der schriftueren heesch²⁾

 

Laet menschenleeringhen varen,

 

Godts Woort wilt wel bewaren.

 

Joris Silvanus

1) Schuwt.

2) Eisch.

[p. IV]

[p. 3]

Eerste Hoofdstuk.

Eene inleiding, die wel klein, maar toch zeer noodzakelijk is.

Er zijn reeds vele jaren verloopen sedert ik mijn verhaal ‘In de duinen’ schreef, en tot heden heb ik daarvan nog geen berouw gehad. Integendeel, ik dank den Heer, dat ik dat verhaal heb mogen schrijven, waaraan blijkbaar zooveel zegen verbonden was. Immers, het goede zaad, daarin uitgestrooid, heeft rijke vruchten gedragen, en menig jeugdig hart, dat nog onbeslist was, heeft de goede keuze mogen doen en zich aan 's Heeren dienst voor eeuwig verbonden. Het boek, dat in verschillenden vorm werd uitgegeven, heeft reeds een vierden druk beleefd en is nog altijd eene geliefkoosde lectuur voor ouden en jongen. Talrijk zijn de brieven, die ik van jeugdige vrienden ontving, waarin zij mij hun dank betuigen voor deze boeiende, leer- en heilzame geschiedenis, en nog onlangs bezocht mij een vriend uit Hoorn, die mij de blijde en verrassende mededeeling deed, dat zijne zuster door het lezen van ‘In de duinen’ tot het geloof in den Heere Jezus was gebracht. Ik zou er een boekdeeltje van kunnen schrijven hoe God dat verhaal heeft gezegend, beginnende bij het oogenblik dat het ter drukkerij werd gezonden, waar een der jeugdige zetters onder het

[p. 4]

tende voor de herhaalde aanvraag, tot het besluit gekomen ben daaraan gevolg te geven. Het is nu mijn doel Wouter, die in de duinen was, uit de duinen te brengen, en derhalve begrijpt gij dan thans ook wel waarom ik dien titel voor mijn boek gekozen heb. Wij zullen onzen jongen vriend op dien tocht vergezellen, en zeker zal het u aangenaam wezen, wanneer gij weder enkele bekende namen ontmoet en de Noortdorpsche vos daarbij niet vergeten wordt.