De ravenveer

[p. 27]

Zomernacht

Onder de Archipel der sterren
lig ik op de allene heuvel,
lig ik bij de allene woning.
Ik woon alleen, ver van de mensen.
Waar denk ik aan? Dat ik moet sterven,
want alle schepselen moeten sterven.
En dat die éne ik zó liefheb
dat deze liefde niet zal sterven,
maar wordt gesteld onder de sterren.