Werken. Deel 5

Onuitgegeven en verspreide gedichten; Mijne levenswarande; Bloemen op een graf I

Geuzenlied

Zij brullen ‘Leeuw van Vlaanderen!’
En huilen tegen ons,
Zij die den Leeuw doen kruipen,
Doen kruipen voor Bourbons!
O Breydel en De Coninck,
Gent, Brugge van weleer,
Heeft Vlaandren dan geen Kaerels,
Hebt gij geen Klauwaarts meer?

- Op, Geuzen! wreekt uw vaderen;
Zwaait gij de Leeuwenvaan!
Wee, wee den landverraderen,
Wanneer hun uur zal slaan!

[p. 153]

 

Blikt om u heen, o Broederen!

 

Trekt gansch de waereld rond:

 

Weer rijzen als paleizen

 

De kloosters uit den grond.

 

Het glansend licht der rede,

 

Dat licht moet uitgedoofd,

 

Voor bedevaart, mirakels,

 

En spoken in het hoofd....

 

 

 

- Ach! over Lei en Schelde

 

Hangt zulk een sombre nacht....

 

Moed, land van Artevelde,

 

De Geuzen houden wacht.

 

 

 

Jezwieten zaaien tweedracht;

 

Zij blazen haat en twist;

 

Wij juichen: ‘Recht en rede!’

 

Zij grijnzen; ‘Laag en list!’

 

Hoort, - Rome smeedt ons ketens

 

Voor 't lijf en voor de ziel;

 

Het zwart gespuis zal 't menschdom

 

Verplettren met den hiel.

 

 

 

- Dan, Geuzen, dan te wapen,

 

De vrijheidsvlag in d'hand:

 

Van 't ongediert der papen

 

Verlost ons Vaderland!

 

 

 

Wanneer rijst eens het daglicht

 

In d'aardsche rampwoestijn,

 

Dat elk zijn eigen Koning,

 

Zijn eigen Paus zal zijn?

[p. 154]

 

Geen slaven meer aan ketens,

 

Geen ziel aan boei of band,

 

Voor 't menschdom, gansch het menschdom,

 

Een enkel Broederland!

 

 

 

- Dat willen wij, o Geuzen!

 

Al kost het goed en bloed;

 

Wij gaan vooruit als reuzen,

 

Vooruit met leeuwenmoed!

15-17 September 1873

(Getoonzet door Alexander Fernau. - Ontelbare malen gedrukt.)