Werken. Deel 6 (1908)

Werken. Deel 6

(1908)–Julius de Geyter– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Onuitgegeven en verspreide gedichten; Mijne levenswarande; Bloemen op een graf II

Vorige Volgende


Een lief kind Eene Symphonie aan mijne Dochter gewijd - Onstoffelijk -
I mannen Wij zien ze hand in hand nog vóór het wiegje staan. Ze staarden, blozend zelf, hun blozend kindjen aan..... vrouwen Wij hooren van hun lippen Nog beider harten glippen.....
[pagina 124]
de jonge moeder ‘Hadde 't ook vleugeltjes rozig en fijn, 't Zou een engel zijn!’ de jonge vader ‘Droom voor den hemel van anders geen engelen, Dan die op aarde hun moeders omstrengelen..... zij Oh Vlei me niet zoo ....’ hij ‘Engeltjes worden uit vrouwtjes geboren, Vrouwtjes als gij. Hemel en bogen en vleugels en koren Droomt men daarbij.’ kinderen ‘Engeltje!’ fluistert de moeder bij 't wiegen. ‘Engeltje!’ lispelt het slapende wicht. 't Ziet in zijn droomen zijn moedertje vliegen, Vliegen rond hem met een stralend gezicht. het koor Engeltjes worden uit vrouwtjes geboren, Vrouwtjes als gij. Hemel en bogen en vleugels en koren Droomt men er bij.
[pagina 125]
‘Engeltje!’ flluistert de moeder bij 't wiegen. ‘Engeltje!’ lispelt het slapende wicht: 't Ziet in zijn droomen zijn moedertje vliegen, Vliegen in 't rond met een stralend gezicht.
II vrouwen Wie zou deze aarde niet Een lustwarande noemen, Als hij prieelen ziet Van bloemen, immer bloemen, Die wegewieglen in de zon, En 't fluistren beluistren der kronklende bron? kinderen Hoe frisch! hoe frisch! Een Paradijs, gewis! mannen Hoe frisscher nog zijn meisjeskringen Die juichende zwieren en dansende zingen: ‘'t Is in de Mei!’ Wier stemmen rein en helder schallen, Als waren 't zilveren en kristallen: ‘'t Is in de Mei!’ Die achter vlinders en kapellen Door tuin en wei en dreve snellen, Met glinstrend' oogen als gazellen: ‘Ei! 't Is in de Mei!’
[pagina 126]
zij Hoor hare stem de rijkste klinken..... hij Geen andere oogen die zoo blinken..... zij Op geene schouder danst er haar Gelijk bij haar..... hij O! Late zij in heel haar wezen Altijd zoo gul haar zieltje lezen! zij en hij Altijd, Lief kind, Benijd, Bemind! Altijd! beurtzang van knapen - Wien van ons vliegt z'eenmaal tegen Met heur armen open? - Vrienden, wien? - Gun ze mij dien zegen! - Laat ze mij dat hopen! - Treedt ze mij toe op mijn wegen, 'k Zal ze danken op de knien!
[pagina 127]
koor Ja, wien vliegt zij eenmaal tegen Met heur armen open? Knapen, wien? Wien gunt zij dien zegen? Wie mag dat verhopen? Wien zij toetreedt op zijn wegen, o! Die dank haar op de knien!
III koor In jonkvrouwkringen, op feest en bal, Is zij de schoonste, de liefste van al. Nu smeeken haar om blik of groet Een zwerm van jonkers met warm gemoed. De moeder dankt de goedheid Gods: Des vaders harte zwelt van trots. Maar wien, maar wien Mag zij tusschen allen het liefste zien? moeder Ik weet het wel, ik weet het wel! Gaat dan bij u het vergeten zoo snel? 't Was op een plein in het midden der stad.

Vorige Volgende