Werken. Deel 6 (1908)

Werken. Deel 6

(1908)–Julius de Geyter– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Onuitgegeven en verspreide gedichten; Mijne levenswarande; Bloemen op een graf II

Vorige Volgende


In memoriam Bij het afsterven van August Michiels Er zijn op aarde menschen, Die zaaien langs hun baan; Die wenschen, immer wenschen: ‘'t Moog allen beter gaan!’
[pagina 138]
Wier ziel is als de degen, Wier lichaam als de schee; Die, zelven neergezegen, Nog anderen verplegen, Als telden eigen wee En eigen ramp niet mee..... Dat is edel! En ten loon Vlecht het volk hun om den schedel Eenmaal toch een lauwerkroon! Op aarde gloeien menschen Voor vrijheid, eer en recht, Die zeggen, ook op grenzen: ‘Geen enkel volk zij knecht!’ Wat nacht was in 't verleden, Het heldert op, en zwicht: Zij gaan vooruit, zij treden, Met nooit vermoeide schreden, Zoover de hand der Plicht, Hen voortleidt naar het licht..... Dat is edel! En ten loon Vlecht het volk hun om den schedel Eenmaal toch een lauwerkroon! Ook menschen zijn op aarde Die juichen: ‘O mijn Land! Onschatbaar is de waarde Der Kunstkroon die gij spant.
[pagina 139]
De volken die u naderen, Ontblooten zich het hoofd..... Uw zonen waken, Vaderen! Nooit worde door verraderen Uw diadeem geroofd, Ons kunstvuur uitgedoofd!’ Dat is edel! En ten loon Vlecht het volk hun om den schedel Eenmaal toch een lauwerkroon! En gaan die menschen henen, Waar alles henen gaat, Daar 't jammeren en weenen Van duizenden niet baat, Zij huivren voor de waarheid Der diepe groeve niet; Zij zien een heldre klaarheid, Misschien het rijk der waarheid! Zij hooren in 't verschiet: ‘Eerst hier ligt uw gebied!’ Vol vertrouwen Gaan zij heen, Om het groot geheim t' ontvouwen Dat hun niet t' ontvouwen scheen.....

Vorige Volgende