Dichtwerken (deel 1 en 2)(1949-1950)–Guido Gezelle– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [Ze lagen op het stik] Ze lagen op het stik, terwijl de mannen kozen; ze trokken strange aan 't wied, met herte en hand te gaêr; ze speurden naar de lucht, die, waar' 't dat zij verlozen, zou treuren, dachten ze, en 't was helder zonneklaar. Ze lagen op het stik, en wachtten naar de klanken der klokke: 't was gezeid, het ging triomphe slaan; ze zagen al vergeefs den langen kruidag kranken, en immer sprakeloos den ouden torre staan. ‘'t Is nu!’ De vesperklok, gewend aan heure stonden, gaat op: ‘'t Is nu, 't is nu viva!’ zoo roepen ze. Ei, de vesperklokke zwijgt, en twintig wiedstermonden verkroppen hun geluk en hun triomphgeschrei. [pagina 159] [p. 159] Ze lagen op het stik, en wiedden. Kan het wezen dat 't geen triomphe en is, als zij, zoo een zoo al, van 's morgens vóór den dag, aan 't Onze-Vader lezen en 't wieden op het land, betrouwden: 't moet en 't zal? Geen diepgetoonde klok, geen klakke-omhoogeschijveren; geen roepen hier en daar van boden welgemoed: ‘Viva, de dag is ons!’ geen loopen, geen wedijveren van elk die 't eerste nieuws, 't zij wien ook, weten doet. Geen' teekens, en toch hoop, nog hope en altijd hopen! Eilaas, vergeefs vandage, o wiedsters op het stik; vandage en is het niet dat, mat- en moegekropen, gij nesschen zult aan 't nieuws uw' blijden oogenblik! 't Zit onkruid in de stad, en, om het uit te wieden en zijt gij niet bekwaam: Gods hand alleen daartoe is machtig: en 't en zal vandage niet geschieden, want nog en is het hert van God niet wachtens moe. [pagina 160] [p. 160] ‘Laat wassen,’ zegt Hij, ‘tot den oeste toe, en zwarten de grijmtauwe in de vrucht; gij mocht het edel graan en 't ingezaaide' kruid al uit der eerden scharten: laat tot den oeste toe het kruid en 't kooren staan! Dan zult gij 't oesten en, verschee'n de schooven kiezend, de goede al eenen kant vergaderen; en toen al 't opgebonden kruid, geen enkel haar verliezend, verbranden op nen hoop, en al te niete doen.’ Dan, wiedsters op het stik, vertroost u en blijft hopen; betrouwt, het kwade kruid aan 't weren: toch wel eens komt zegen uit Gods hand en u in 't hert gedropen, en wisselt in triomph de droefheid uws geweens! Dan zal 't triomphe zijn, dan zal 't triomphe blijven, als God wilt, en als die Hem tegenwilt eens ziet dat niets weêrstaan en kan aan God, van al 't bedrijven des menschen, die daar is bij God als waar' hij niet! 1316-6-1882 Vorige Volgende
Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend
Auteursrecht onbekend