[De kerels, ze waren zoo boos en zoo bot]
De kerels, ze waren zoo boos en zoo bot;
ze'n kenden, ze'n eerden den heiligen God
niet: overbevreesd voor hun' goden,
voor Dijs en voor Thor en voor Woden.
De kerels, ze wierden bekeerd en gedoopt,
en vaste in Gods visschende netten geknoopt;
nadien zijn zij mannen bedegen,
Gods name en Gods Kerke genegen.
Dat zijn zij tot nu toe gebleven; ze staan
aan 't hoofd van de christene scharen voortaan,
godvruchtig en zuiver van zeden:
en Vlamingen heet men ze heden.
| |
Ze horken naar 't woord van den Paus, onbeschaamd;
en, werkers of meesters, zoo 't broederen betaamt,
verstaan dat ze zullen blijven
met Vlaming en Christen te beklijven.
Van vader te kinde zoo ging ze onbesmet,
de leeringe Christi, die, overgezet,
tot ons kwam en Vlanderland dede
een land zijn van voorspoed en vrede.
De hand van den Heere beware ongedeerd
't Geloove in elk huis, en rond iederen heerd;
en moge ons kleen vaderland wezen
zoo 't nu is nog lange na dezen!
Dat, Karel, hangt af, zoo van U zoo van Haar,
die heden vereend zijt; die, vroolijk te gaêr,
de stem van den Heere getrouwe,
geworden zijt Eeman en Vrouwe.
Het slot van de wereld, tot dat zij vergaat,
is 't heilig geheem van den huwlijken staat,
tot één Sacrament van de zeven
door God, in Zijn goedheid, verheven.
Verstonden ze 't allen zoo gij, Man en Vrouw,
die eerbaar, godvruchtig, oprecht en getrouw,
malkaar van den Heer zijt gegeven,
om eensch, gij die twee zijt, te leven!
Verstonden ze 't allen, zoo wierd heel ons land
een hof, vol van prachtige blommen geplant,
daar God hovenier zou van wezen,
en daaglijks goe vruchten uit lezen.
| |
Verstonden ze 't allen, een schat wel bewaard
waar' 't leven van iederen mensch op der aard;
en spaarzaam zoo wonnen ze ermede
Verstonden ze 't allen, het zong en het klonk,
vol deugdzame kerels, 't zij oud of 't zij jong;
en niemand en zouder ooit moeten
voor tweedracht of overdaad boeten.
Verstonden ze 't allen! ... Ze zullen 't verstaan,
als ze U aan het hoofd van de gilde zien gaan,
die 't Nazarethsch huisgezin laten,
tot voorsprake en voorbeeld, hun baten.
Dan zal inderdaad uit den huwelijksband
een zegen ontstaan voor het Kerlingenland,
en ons van goe mannen gerieven.
Zoo moge 't den Heere believen!
|
|
Auteursrecht onbekend