Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 639]

De elfste stonde

Gekruist

Spotlied. De oversten des Volks;

Verloochend en verlaten,

daar hangt hij, - onze Koning! hij! -

ten spotliede, achter straten,

- Eli! Eli! Sabactlani, -

van elkendeen! - Eli! Eli!

De Schriftgeerden:

Die alleman, voordezen,
genaast, nu wilt genezen

u zelven, zoo Gods zoon gij zijt;

en leert ons, eer de dood u bijt,

wach! - ons - geloovig wezen!

De joodsche Priesters:

Eli! Eli! - Wat wilt de man,

die 's Heeren bidsteê breken kan

en maken, na drie dagen,

- Gods zone is hij! - wat wilt hij dan

der dieven dood verdragen?

't Roomsch krijgsvolk:

‘Lij dorst!’ - Laat ons Elias zien
- haalt edik! - hem nu hulpe biên;

en, kan 't, zoo moge 't nu geschiên,

hetgeen hij zei, voordezen,
volbracht, dat 't al ging wezen!

[p. 640]

 

Jesus:

 

o Vader, Gij die alles ziet,

 

hetgeen zij doen, ze'n weten 't niet:

 

vergeeft het hun!

 

De vrienden des Heeren, 3 m. slaande op hunne borst:

 

't Is onze schuld:

 

Lam Gods, aleer Gij sterven zult,

 

vergeeft het - ons! - 't wordt middernacht!.. -

 

Lam Gods! ... - Lam Gods! ...

 

Jesus:

 

't Is al volbracht!