Dichtwerken (deel 1 en 2)

[Ik wete een hoeksken in]

Ik wete een hoeksken in
den hof en daar geborgen
ontvluchte ik voor 't geweld
der luide levenszorgen.
Verheven is 't van de aarde
op oude bouwselbraken
met boomen overal
omzet en 't zonneblaken
en vindt het 's morgens noch
des middags; op nen stoel
ontduike ik dikwijls daar

en 't geterg

[p. 799]

 

des werelds

 

en daar

 

en vindt des morgens mij

 

daar zittend immer niet

 

noch middags; menschenloos

 

 

 

zijt God die mij daar ziet.

 

Mei-Juni 1899(?)