Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Vlaemsche dichtoefeningen (1858)

Informatie terzijde

Titelpagina van Vlaemsche dichtoefeningen
Afbeelding van Vlaemsche dichtoefeningenToon afbeelding van titelpagina van Vlaemsche dichtoefeningen

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.70 MB)

ebook (2.87 MB)

XML (0.25 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Vlaemsche dichtoefeningen

(1858)–Guido Gezelle–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 18]
[p. 18]

De Mandelbeke.

 
Waerom, droeve Wilgeboom,
 
Staet gy op den Mandelstroom?
 
Waerom laet ge uw lange takken
 
Tot in 't koele water zakken?
 
Is 't de liefde die u dwingt
 
En uw loof omleege bringt,
 
Om uw moeders schoot te kussen,
 
En uw gloed in 't nat te blusschen,
 
Dat uw kruine groeijen doet
 
En bewatert uwen voet?
 
Of is de oorzaek van uw kommer,
 
Te beschutten met uw lommer,
 
Voor het branden van de zon,
 
't Water van de Mandelbron,
 
Opdat 't onverdroogd moog vloeijen
 
En de malsche vrucht doen groeijen
[pagina 19]
[p. 19]
 
Al waer hy zyn water giet
 
De onverdroogbre Mandelvliet?
 
- Neen, geen liefde of zonneschitter,
 
Maer wel droefheid, zwaer en bitter,
 
Weegt myn takken naer den vloed,
 
Die daer loopt voor mynen voet,
 
Tot die Mandel, die voor dezen
 
Altyd plag zoo klaer te wezen,
 
Dat wanneer de vochte nacht
 
Dauw had op myn hoofd gebragt,
 
D'heldre perels van myn blâren
 
Nauwlyks konden evenaren
 
't Zuivre water van den vliet,
 
Die alle andere achterliet.
 
'k Wou my toen al dikwyls spieglen
 
En myn bladerkes zien wieglen
 
Door het windje, dat zoo zoet
 
Slierde langs den Mandelvloed!
 
'k Was dan jong, en had myn kruine
 
Jong verplant al uit den tuine,
 
Maer de vyfde mael vergroot
 
Met een iederjaersche schoot;
 
Maer wanneer ik in myn leden
 
Kracht en sterkte voelde treden,
 
En myn wortel in den grond
 
Dieper ende vaster stond,
 
Kwamen, onbekend voor dezen,
 
Driften vierig opgerezen,
 
In het herte van den mensch:
 
Niets vervulde zynen wensch...
 
En die overschoone Mandel
 
Wierd de slave van den Handel!
[pagina 20]
[p. 20]
 
Overal op heuren rug
 
Wierp men duiker ende brug.
 
Ja de herder, die ter weiden,
 
Die daer rond de beke spreiden,
 
Zyne kudde leiden kwam,
 
Liet en schaep en geit en lam,
 
Wierp zyn mak weg en zyn fluiten,
 
En kwam my den weg afsluiten,
 
Bragt en staek, en stok, en balk,
 
Zware steenen, stuivend kalk,
 
Groef, en schepte, en kapte, en ploegde,
 
Klopte, en kleunde, en zweette, en zwoegde,
 
En in heuren maegdenschoot
 
Joeg hy met herhaeld gestoot
 
Staken ende stylen neder,
 
Dat het hellemd' heen en weder.
 
Dan en vloeide aen mynen voet
 
Niet meer d'heldre Mandelvloed,
 
Maer hy stond; en smoddrig duister
 
Nam de plaetse van zyn luister!
 
Daermeê was het vrekkig mensch
 
Niet voldaen in zynen wensch;
 
Maer hy maekte ronde raedren,
 
Ongekend aen zyne vaedren,
 
Groef, ten kante van zyn bouw,
 
Eenen doorgang diep en nauw,
 
Liet aldaer met hevig gonzen
 
't Woedend beekske nederbonzen,
 
En dus plaetste hy zyn wiel
 
Dat er 't water tegen viel.
 
Lastig moest nu 't beekske werken,
 
Tusschen die verkalkte zerken,
[pagina 21]
[p. 21]
 
Onder 't krakend stampers rad,
 
Met zyn ronkend ruischend nat,
 
Om het zaed tot gruis te malen,
 
En het zap er uit te halen:
 
- 't Zaed, dat ginds in struiken groeit,
 
En met gulden bloemkes bloeit, -
 
Van zoo haest de zon heur stralen
 
Aen de wereld komt betalen,
 
En zy, nog beroofd van gloed,
 
Schemert in den Mandelvloed,
 
Tot wanneer zy in het westen
 
Over 's werelds voorste vesten,
 
Bloerood door de boomen blinkt
 
En dan in de baren zinkt.
 
't Is nu draeijen, kraken, krampen,
 
Kloppen, botsen op de klampen,
 
Door de kragt van 't wegend nat,
 
Dat het zware wiel omvat;
 
Daer weleer de schoone Mandel,
 
In heur kronkelenden wandel,
 
Van waer heure bronne spruit
 
Tot waer zy heur water spuit
 
In de temme Leijebaren,
 
Vry van kommer, van gevaren,
 
Door de schoone groene streek
 
Vloog..! de snelle Mandelbeek,
 
Vloog door menig groene weide,
 
Die ze kuste en lekte en vleide;
 
Menig dertle vissel schoot,
 
Zilverblinkend in heur schoot;
 
Menig ande kwam er spelen,
 
Menig vogel kwam er kwelen,
[pagina 22]
[p. 22]
 
Menig lammeken bedorst,
 
Laefde er zyn gedroogde borst.
 
Maer dit alles is verdwenen!
 
Droever dagen zyn verschenen;
 
't Mandelwater schiet nu vuil
 
Door den watermolenkuil.
 
Niet een vogel komt er kwelen,
 
Niet een ande komt er spelen,
 
Waer zy heure baren giet
 
En besmette dampen schiet.
 
Zelfs mag daer geen visch meer dartlen
 
Of 't is om hem dood te spartlen;
 
Niet een lammeken bedorst,
 
Durft er koelen zyne borst;
 
Noch geen zwaluw in heur plasschen
 
Wil zyn sneeuwwit hertje wasschen;
 
Al dat leeft het schuwt de kreek,
 
En 't veracht de slavebeek.
 
Daerom zucht ik, daerom stene ik,
 
Daerom, neêrgebogen, ween ik,
 
Daerom treurt de Wilgeboom
 
Op den zwarten Mandelstroom.

1848.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken