Zij zingen

[p. 39]

Tevrêe

Wij zijn te grof ofwel te fijn

en soms wel alle twee,

Hetgeen wij altijd moesten zijn

Dat is tevrêe.

Wij zijn te wild, ofwel te stil,

Te koppig of gedwee;

Wie doet er altijd naar zijn wil

En is tevrêe?

Wij zijn te los ofwel te stug

Te traag of gaande mêe

Wie schudt den last van zijnen rug

En is tevrêe?

Wie kind nog zijnde reeds van toen

Niet deed alsof hij dêe,

Maar deed hetgeen er viel te doen,

Die is tevrêe!