Bij Saartje (ca. 1910)

Bij Saartje

(ca. 1910)–J.J.A. Goeverneur– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende


Het ontevreden boompje. Er heeft eens in het bosch een boompje gestaan, dat heel niet in zijn schik was, maar dag en nacht heeft geklaagd: Als ik in plaats van mijne naalden toch maar bladen had, dan zou ik wel tevreden wezen!’ En in den nacht heeft het boompje voor naalden bladen gekregen, heel mooi en groen en lang en breed. Een paar dagen was het boompje nu tevreden; maar op den derden of vierden dag klaagde het al weer: ‘Bladen, die hebben meest alle boomen; maar gouden bladen, als ik die had, dan was ik eerst recht mooi.’ En in den nacht zijn de groene bladen gouden geworden; en toen 's morgens de zon daarop scheen, flonkerden die bladen, dat het een lust was, om te zien.
[pagina 28]
Toen werd het boompje trotsch en dacht: ‘Nu ben ik mooier dan alle andere boomen hier honderd uur ver in 't rond.’ Nu kwam daar echter tegen den middag een man door het bosch, die zag die blinkende bladen en ging heen en plute ze allemaal af, een heelen zak vol, en nam ze mee naar zijn huis. Daar stond nu het boompje heelemaal naakt en kaal en 't zei: ‘Och, dat ik toch maar bladen van glas had; die zou men mij niet ontstelen.’ En in dien nacht kreeg het bladen van glas, en toen 't boompje nu 's morgens wakker werd, was het recht vergenoegd en in zijn schik. Dat duurde nu evenwel niet lang; want tegen den avond stak een geweldige wind op, en die deed de blaadjes tegen elkaar aanslaan, en dus braken ze stuk en vielen neer in het gras. Toen werd het boompje weer treurig en klaagde: ‘Och, dat ik dan maar bladen van witte suiker bad!’ En die heeft het 's nachts ook gekregen, zoodat het nu zoo wit was als sneeuw. Maar nu zijn 's middags
[pagina 29]
al de kinderen uit de school naar het bosch komen loopen en hebben het boompje heelemaal leeg gesnoept, zoodat er geen enkel blaadje meer aan bleef zitten. Och, och, wat ons boompje nu beschaamd en bedroefd was! ‘Wat ben ik dom geweest!’ zuchtte het. ‘Dat ik nu toch mijne oude naalden maar weerom had!’ En kijk, 's nachts kreeg het wezenlijk zijne oude naalden weer, en sedert is het boompje tevreden en vergenoegd gebleven tot op den tegenwoordigen dag.

Vorige Volgende