De twaalf maanden van het jaar in zestig tafereeltjes

[p. 16]

September.

Bramen, bramen, zoete bramen!

Ha, nu zijn de jongens blij

En, waar zij een struik maar vinden,

Zijn ze er als de kippen bij.

Bramen, bramen, zwart en zoet,

Plukt men nu in overvloed.

En aan appels, peren, noten

Is er geen gebrek ook meer;

In den tuin zie je ze vallen

Zoo maar voor je voeten neer;

Soms al liggen ze in een hoop

Op de markt voor elk te koop.

Zie dat varken lui daar liggen!

't At zich zeker dik en rond

Aan de vrucht, die 't overvloedig

Overal nog liggen vond.

Van zijn bigjes klautert een

Over zijn vet lichaam heen.

[p. t.o.16]

 

SEPTEMBER

[p. 17]

 

Op de dorpen uit de schuren

 

Kan men somtijds nacht en dag

 

't Lustige geklapper hooren

 

Van den forschen vlegelslag.

 

't Zijn de dorschers, die zoo 't graan

 

Uit de goudgele aren slaan.

 

 

 

Vóor de maand heel is verstreken,

 

Neemt het Kamp voor goed een end,

 

Want het werd voor de soldaten

 

's Nachts vrij koel al in de tent

 

Bruin, verbrand, maar sterk en vlug,

 

Keeren ze in de stad terug.