De droeve, ende blyde wereldt

Behelsende vele treurighe gheschiedenissen, belacchelycke kluchten, heerlycke leeringen, ende andere ongemeene aerdigheden

[p. 86]

Het kinderspel.

EEn Landtman, in een dorp van Elsas, keelde een kalf in sijn huys, om het by't pont te verkoopen. Hy hadt twee jongetjes, jongh van jaren, die dit alles neerstelijck, en met gheneucht aensaghen, en daer af d'een hier, en d'ander daer mé besigh was, en hun Vader in't geen dat hy hun geboodt, dienden. Zy des anderen daeghs met malkander spelende, besloten hun Vader naer te volghen, en een kalf te dooden, en songhen met groote blijschap hier over. Zy namen terwyl hun Vader, en Moeder, buyten huys hun saken beschickten, hun jonghste broertje, dat in de wiegh lagh, en keelden 't ghelyck hun Vader in de verleden dagh het kalf ghekeelt hadt. Sy, siende 't bloet in overvloet vlieten, en hun broertje naer syn adem snacken, wierden verschrickt, en,

[p. 87]

hoorende hun Moeder komen, verborgen sich in de vier-stoof. DeMoeder quam met vier, 'twelck sy van haer gheburen hadt ghehaelt, dat sy, sonder achterdocht, in de vier-stoof dé, om die heet te maecken. Dese twee kinderen, die van vrees niet dorfden roepen, wierden terstont van de roock en vlam verstickt. Van daer gingh sy in een kamer, daer sy, haer kint bloedigh en ghekelt siende, luyde begon te schreeuwen, ghelyck men wel kan dencken. Sy stelde de heele gebuert in roer. Ider liep toe. Haer ghemael was afwesigh. Men hadt niemant dan de twee andere kinderen, sien ingaen. Men socht hun over-al, maer vondt niemant. By geval quamer een, die hun seyde, dat hy hun van't kalf hadt hooren singhen. Haer ghemael quam oock in dese beroerte, en wiert van dit ysselyck schouspel als verdooft. De vlucht van dese twee jonghens dé datmen hun schuldigh oor-

[p. 88]

deelde. Men kon, hun overal soeckende, gheen speur van hun vinden. Eenige dagen daer naer wierden dese twee lichamen, half geroost, in de vierstoof ghevonden, en de Moeder, denckende dat sy'er selve vier in ghedaen hadt, viel in soo een verwoede wanhoop, dat sy, soo men haer niet belet hadt, sich selven gedoodt sou hebben.

О grouwelycke vertooningh, die ons leert hoe veel ongevallen 'tleven, door de boosheyt der boosen, onderworpen is; dewyl d'onnooselen self dat belaghen, en die ons leert niets quaet voor de kinderen te doen; dewyl sy de middelbare dinghen oock ten erghste keeren.