De droeve, ende blyde wereldt

Behelsende vele treurighe gheschiedenissen, belacchelycke kluchten, heerlycke leeringen, ende andere ongemeene aerdigheden

Verscheyde manieren van de doode te begraven.

OP verscheyde manier; aert, ende wyse hebben de levende haer verstorvene vrienden lichamen begraven.

1. Ten eersten hebbe sommighe der Oudt-vaders het ghebruyck ghe-

[p. 144]

hadt, t'welck wy noch hedensdaeghs oock hebben, dat sy hare dooden onder een Sarck leyden, en haer alsoo in de aerde begroeven; alwaer sy dan bleven om wederom tot aerde te verrotten.

2. Ten anderen sijnder sommighe ghevonden gheweest; die hare dooden in't vier wierpen, en tot stof en asch verbranden. By de Romeynen heeft Cornelius Sylla de manier eerst op-ghebracht, dat men de dooden soude verbranden, dit stelden hy in ter tyden dat hy sijns vyants Caii Marii ghebeenderen wederom liet opgraven, want hy vreesden dat men hem oock wederom souden opgraven als hy overleden was. Met dit dooden branden is't nu alsoo toegegaen. Men droegh veel hout op een hoop te samen, (dese hoop wierde rogus, ofte Pyra van haer genoemt,) ende leyde daer naer stocken van Cypres-boomen rondtom dit hout om den leelycken stanck des ver-

[p. 145]

storvene lichaems te verdryven: op dese stapel houts lyden sy den dooden op den rugghe, openden hem sijn oogen, dat hy den Hemel aenschouwen moest, staecken hem een penningh ofte seker stuck gelts in de mondt, om Charon voor reys-geldt te gheven, en dan staecken sy het hout aen brant. Terstont wierpen sy oock in't vier het gheen den verstorvenen aengenaemst en liefst was gheweest, als kleederen, swaerden, schilden, en diergelijcke dinghen, daer beneven oock veel bloemen, welrieckende salven ende wortels. Acht dagen naer het verbranden quamen des verstorvenen naeste Vrienden, Moeder, Suster, Vrouw en Kinderen, en andere meer, en versamelden naerstigh alle beenderen des verstorvenen en verbranden lichaems, ginghen daer mede naer haer huys, wasschen die schoontjes af in wyn en melck, en sluyten die in een kasjen, Urna ghenoemt, en setten dat

[p. 146]

wegh ende bewaeren het met groote eerbiedigheyt.

Wanneer een man in Indien sterft, en in't vier gheworpen wort, dan versamelen haer al de Vrouwen van desen verstorvenen by het vier, (want een man heeft daer soo veel Vrouwen als hy selver wilt, en de kost gheven kan,) die dan onder dese Vrouwen den verstorvenen man het liefst geweest is, die werpt haer dan oock levendigh by hem in't vier, en acht haer dat voor een groote eer: de overgheblevene dan worden al haer leven langh daerom veracht ende tot spot ghehouden.

3. De derde manier van dooden te begraven hebben de Aegyptenaeren gehadt; want dese salven der verstorvenen lichaemen met balsem, kostelycke Olyen en andere welrieckende Speceryen; ende dan winden sy dese in doecken met balsem ghesmeert, en legghen die teghen de Son, op dat de

[p. 147]

balsem ende andere kruyden het heele lichaem moghen door-trecken. Ende alsoo blijven de lichaemen menighte van jaeren onvervuylt, jae veel hondert jaren langh. Dese ghebalsemde Lichaemen worden dan ghenoemt Mumia.

4. Ten lesten en vierden hebben de Americaners mede een bysonder manier ghehadt van hare dooden te begraven, te weten, sy hackense in stucken, legghense op de Rooster, en bradense, ghebraden sijnde, eten sy het selver op, ofte verkoopen het aen andere lieden; en maecken haer alsoo hier mede lustigh ende vrolijck: want sy meynen dat sy hare Ouders ofte Vrienden op gheen beter plaets bewaren ofte begraven konnen, als in haer eyghen buyck.