Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 4

1540. 1630 september 16. Aan N.C. Fabry de Peiresc².

Priusquam irent ad vos, vir maxime, quae nuper ad Nicolaum pertinentia misi³, occurrerunt et haec⁴, quae adderentur, scriptorum loca tria ad vitam ipsius pertinentia. Unus praeterea locus, qui non [quidem] verbis totidem, at sensu tamen ex ipsius libris est petitus. In tribus illis notandum antiquioribus constitisse non placentas, sed ipsos palmarum fructus et quidem insignes maxime, Nicolai nomine appellatos⁴. Sed cum Athenaeus⁵ initium nominis referat ad gratiam mittenti habitam, addit Plutarchus⁶, ortum id ex similitudine fructuum cum Nicolai corpore, vultu, ingenio, proceritate, rubore, suavitate. Quod verumne sit, an probabiliter excogitatum, nihil opus est excuti.

Locus vero ille, qui a Constantino Porphyrogenneta in libro de Provinciis⁷ adducitur non ideo suspectus esse nobis debet, quod Thracensium nomen credibile sit post Augusti tempora Asiam [in]colentibus inditum. Nam quod de Nicolao dicit non ad nomen illud aut ad nominis originem - quae haud dubie a Graecis posterioribus reperta est, non satis ex vero -, sed ad ipsam narrationem referendum est, quae haud dubie fuit in Nicolai libris; nam nunc etiam apud Herodotum⁸ et Aelianum⁹ exstat, nisi quod pro Mysis nominantur vicini Paeones et res gesta refertur non ad Halyattae Lydorum, sed ad Darii Persarum regis tempora¹⁰.

2 In de uitgave zowel der Epist. als der Ep. ad Gallos is deze brief als postscriptum aan de vorige, n^o. 1539, toegevoegd. Zowel echter de woorden: ‘quae nuper misi’ als het grote verschil in de datering wekten al het vermoeden, dat het hier om twee afzonderlijke brieven gaat, die wellicht door een copiïst zonder onderbreking achter elkaar zijn overgeschreven. Bovendien bleek uit collatie met de te Amsterdam berustende copie, dat in de beide genoemde uitgaven zowel de aanspreking ‘vir maxime’ als de ondertekening ‘T.A. addictissimus H. Grotius’ is uitgelaten. Ik volg vanzelfsprekend de Amsterdamse copie, waarvan de uitgaven der Epist. en der Ep. ad Gallos ook nog op andere plaatsen afwijken; deze afwijkingen zijn in beide uitgaven eensluidend. Vgl. ook n^o. 1539, p. 255 n. 4. aant.

3 N^o. 1539.

4 Zie bijlage n^o. 8.

4 Zie bijlage n^o. 8.

5 Athenaeus, Deipn. XIV, 652^a; zie bijlage n^o. 7.

6 Zie bijlage n^o. 8.

7 Zie bijlage n^o. 8; de tekst der Epistolae en der Epistolae ad Gallos heeft ‘adductus’ i.p.v. ‘adducitur’.

8 Herod. V, 12.

9 Van Claudius Aelianus (2^e eeuw na Chr.) zijn twee werken bewaard gebleven: De Natura Animalium en Varia Historia. De hier bedoelde plaats is De Natura Animalium VII, 12.

10 Darius I, de Grote, van 522 tot zijn dood in 485 koning der Perzen.

[p. 263]

Nec aliud addam, ne occupationes tuas morer, nisi hoc unum: precari me, ut nos tuorum in numero esse semper velis.

Lutetiae, XVI Sept. MDCXXX.

T.A. addictissimus
H. Grotius.