Gedichten

[p. 129]

Hooglied

1

Het is niet logisch wat ik heb geschreven
het is liefde
raadsel is het wat ik heb gemaakt
wat ik met hem doe
is taal en bloed
deze woorden zijn mij eigen
vlees van mijn vlees
inkt als vruchtwater bewaard
bevalt van leven
ik zwem hier
onder de woorden door
zeevarend zijn de vinnen
die ik voor hem spreid
en hij diep in mij binnen
bedrinkt zich aan mij.

[p. 130]

2

o zonder de liefste is het onmogelijk
te leven zonder hem
ik ben een ongedekte tafel zonder hem
de geur van mijn maaltijd verwaait
kom nu maar
leg mij nu maar aan je borst
als een korsage
een tenger takje
een orchidee die verdwaald is
merels zijn er genoeg in mijn tuin
tak op tak de kastanje verschaft ze
een droog en schaduwrijk huis
zou ik dan dakloos zijn
zou mijn leven verdampen
omdat jij er niet bent
schaduw schikt zich al
voedzaam voedsel
een geurend visioen gehoord

o het uitgeslagen beton
de verzakte schutting
de put waar mijn tuin in verzuipt
spinnen trekken mijn serre al binnen
neem mijn rijk toch alleen.