Gedichten

[p. 134]

Grafieken

1

Terwijl ik letters in het gelid zet
houd ik heimwee naar de marge
ik zou een gedicht willen maken van bladwit
timmerman taalman
hoe lang al volg ik het bloedspoor tussen de winterbomen
een mand vol schors in mijn hand.

2

Er is niets
zolang ik niet schrijf
misthoorn merk droppel
tekens van gronderts
dat ik verzwijg.

3

Ik heb een zwak voor buigzame blinden
waarachter het wiegelied schuilgaat

(voor J.H. Leopold)

4

Een winter zonder sneeuw
is een gedicht zonder klinkers
onsmeltbaar de aarden tong.

5

Vlegels maaien in waterlandschappen
tussen de wal en het winterschip.

6

Spoorloos vloeit het plaveisel over in woorden
zal nu de vuurvogel dit pad betreden
of is gebrandmerkt door het verleden
as zijn geslacht.

7

De kreeft heeft haar scharen
om vuur te strijken
op scherp gesteld
de dansende adder
gaat aan haar wierook bezwijken.

[p. 135]

8

De zon op goldrush
delft mijn mijnen uit
ik houd mijn geheimen achter
diluviale lagen met de voetafdruk
flarden gelijkenis tertsen geluid.

9

Het vers dat ik geschreven heb
ligt op de pijnbank uitgestrekt
torturen dwingen klanken af
het sleutelwoord blijft onverlet.

10

De dialoog die hij met mij voltrekt
is analoog met regen die de grond
tot in de vuurlagen met kiemkracht drenkt
en lipleest aan haar mond.