Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Hoe hoort het eigenlijk? (1939)

Informatie terzijde

Titelpagina van Hoe hoort het eigenlijk?
Afbeelding van Hoe hoort het eigenlijk?Toon afbeelding van titelpagina van Hoe hoort het eigenlijk?

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.54 MB)

ebook (3.06 MB)

XML (0.72 MB)

tekstbestand






Genre

non-fictie

Subgenre

non-fictie/lifestyle


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Hoe hoort het eigenlijk?

(1939)–Amy Groskamp-Ten Have–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Avondjes geven.

Het geven van een ‘avondje’, waarop niet gebridged noch gedanst wordt, raakt meer en meer in onbruik.

De gezellige praatavonden van vroeger waarop de vrouwen hun breiwerk meebrachten en waar na de thee een aangekleede boterham werd opgediend, bestaan niet meer sedert de kunst van conversatie kwijnt.

[pagina 30]
[p. 30]

Ik weet niet wat ik met de menschen zou moeten beginnen! roept de hedendaagsche huisvrouw uit en daarmede geeft zij zichzelf en haar gasten geenszins een compliment: daar waar men geest en gevoel aan vlotte vertelkunst paart, daar vliegt de avond om... ook zonder kaarten en zonder dans.

Maar het meerendeel der gastvrouwen neemt toch maar liever haar toevlucht tot deze hulpmiddelen.

Wie een avondje wil geven bepale eerst wie er gevraagd zal worden - men vrage nimmer lieden van te uiteenloopende aard of maatschappelijke rang, bij elkaar. Dat geeft een gedwongen toon. Vervolgens bepale men wat men zal schenken. Voor na de thee (waarvan men gewoonlijk niet meer dan twee maal schenkt) heeft men de keuze tusschen: moezelwijn of bier of whiskey met spuitwater voor de heeren en limonade voor de dames, al of niet met iets van gebak of cake, petit fours, banket, tulband e.d., in ieder geval iets, dat niet reeds tevoren óók bij de thee is gepresenteerd. (bij alcohol zout, bij limonade zoet)

Men kan echter ook alleen dranken presenteeren na de thee.

Is het winter en koud, dan wordt ook wel in sommige conservatieve kringen een kopje anijsmelk of een glaasje warme wijn gegeven. (wijngroc)

Zeer in den smaak valt ook meestal een kopje geurige bouillon (mits niet onmiddellijk na de thee aangeboden) met dunne sandwiches (die, indien tevoren gereedgemaakt, met een vochtige doek moeten worden toegedekt). Ook bij whisky kan men sandwiches presenteeren.

De jeugdige huisvrouw, die terugschrikt voor gasten, vanwege de extra kosten, neme een maggiblokje per kop met een snufje selderij-zout.

Bij de thee is een eenvoudig biscuitje voldoende. Wie het beter wil geven presenteere boterkoekjes en desgewenscht chocolaadjes of bonbons of borstplaatjes. (Zie verder: Consumptie).

Wordt er gebridged, dan zorge men dat tevoren de bridgetafeltjes klaar staan. De gastvrouw overtuige zich er tevoren van, dat er voor de gasten, die niet bridgen voldoende gezelschap is wanneer het spel begint.

De huisvrouw zorge voor voldoende aschbakjes en verzuime niet voor voldoende luchtverversching te zorgen als er veel gerookt wordt.

Sigaren en dranken worden door den heer des huizes verzorgd.

[pagina 31]
[p. 31]

Tegenwoordig komen gezelschapsspelen weer meer in trek: Monopoly en Emo bezorgen velen een vroolijken avond.

Men houdt zelfs Monopolydrives voor hen, die niet bridgen.

(Voor onderwerpen van gesprek: zie conversatie).

Wanneer men gasten vraagt voor een avondje, dan varieert het uur van komen en gaan al naar gelang van de plaats waar men woont. In de groote steden komt men gewoonlijk niet voor acht uur, half negen, buiten waar men vroeger het avondeten gebruikt en ook vroeger naar bed gaat, zijn de uren voor de avondgenoegens ook vroeger.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken