Werken. Deel 2: Proza

[XXI]

God si uwe minne. Lieve herte, sijt vlitech in gode⁺ende en laet u niet verdrieten, wat soe u ontmoet. Want de tijt es cort ende hier es vele te doene, Ende de loen es groet. Ic en hebbe niet vele gheclaghet, ende ic en wille niet dat ghi moede wert, ochte claghet. Ende pleghet onser minnen ende laetse haers selfs ghebruken. Sijt vroet ende pijnt u te verstane welc de doechde sijn daer⁺men gherechte minne met vercrighet⁽²⁾. Hebbet ontfermecheit ende en beghevet niemanne ter noet. Den lieden dunct dat hen hare hebbinghe al besech wert ende hare vrede ende al dat si vercrighen moghen⁽³⁾. Dus hebben se lievere haren vrede dan der andere. Ghi sout u alsoe bloet houden om gode ende alsoe bistierech van alre vremder rasten, dat u nemmermeer dinc te goede werden en⁽⁴⁾⁺mochte dan god allene. Ende alse dies niet en ware, soe soudi alsoe wee hebben om hem, alse ene vrouwe, die

+ xxi

+ 26b)

(2) vercrighet] C beiaghet.

(3) moghen] B moghen mogen.

(4) en] ontbreekt in A.

+ tristitia vera

[p. 74]

haers kints niet en can ghenesen. Alsoe eest met hem die minnen: sine connenre⁽¹⁾ ghebruken, ende sine connenre⁽²⁾ onberen; dus comt dat si vervaren ende verderven. Hier omme eer men lief vercrighet, soe salmen om lief te vriene, alle dinc scone ende wel doen. Te allen dinghen ende te allen lieden, te vremden ende te bekinden omde werdecheit sijns liefs, ende om hoghemare, ende om gode, die sijn lief van hem vernemen sal⁽³⁾; want hi hovech es ende hem wel versteet. Alse hi dan bekint de grote pine ende die sware ellende, die sijn lief dore hem ghedoghet hevet ende dien sconen cost, Seker soe en mach hijs niet⁺laten, hine moet meten met minnen Ende hem selven al weder gheven. hier met vrijt men lief. Alsoe lange alsmen lief niet en hevet, soe hevet ment met dienste van allen⁺dogheden. Mer alsemen liefs selve pleghen sal, soe selen alle die dinghe, daer dienst te voren omme ghedaen was, buten besloten⁽⁴⁾ sijn ende binnen vergheten. Alsmen om minne dient, soe salmen dienst doen, Ende alsmen met minnen lief⁽⁵⁾ minnen sal, soe salmen al buten sluten ende minne ghebruken met alden niede, met alden wesene, Ende sijn ghereet te ontfane die sonderlinghe vrocht⁽⁶⁾, die lief in minnen can ghewinnen. Daer ieghen selen die cracht altoes ghereet sijn ende alle die aderen, Ende die oghen zelen altoes daer in staren, Ende alle de vloede der

(1) connenre] B connenner niet.

(2) connenre] C moghenre.

(3) die sijn 1. v.h.v.s.] B die sijn in den tekst; sijn 1. v.h.v.s. door een later hand bijgevoegd.

+ 26c)

+ quando exercetur dilectum

(4) besloten] C ghesloten.

(5) m.m. lief] B lief m.m.

(6) vrocht] C vroetheit.

[p. 75]

soeter bloede⁽¹⁾ al in al dore vloten⁽²⁾. Dus soude minne in minne leven.

(1) bloede] C vloede.

(2) vloten] B vloyen.