Judas de verrader

[p. XXVIII]

Op Judas den verrader.

WIe Judas afgemaelt wil zien in poëzye,
Daer hy door helsche list vervoert tot razernye
Zyn' Heer en Heilant om een hant vol gelts verraedt,
En met een' valschen kus volvoert zyn gruweldaet;
Daer zelf d'Onnoozelheit, gelevert in de handen
Van 't Joodtsche Priesterrot, geslagen wordt in banden:
Waer na het hoog Gerecht vergramt den wraekboog spant,
En 't schelmstuk, als een worm, het hart en ingewant
Des booswichts nu begint te byten en te knagen,
Tot dat hy aen een' boom, gemat van ydel klagen,
Uit wanhoop met een koort zich schandelyk verhangt,
En zyn verdiende straf aldus in 't ende ontfangt.
Wie afgemaelt wil zien, tot welke lasterstukken
De geltzucht maghtigh is de menschen te verrukken,
Die sla zyne oogen op dit heiligh tafereel.
Hier vint men dit op 't schoonst door 't keurig dichtpenseel
Geschildert van DE HAES met levendige verven,
Die nimmer haren glans verschieten, of versterven.

[p. XXIX]

 

De teere Onnoozelheit, die, eer zy spreken kost,

 

De lieve moeder zelfs helaes! al missen most,

 

Wordt nu de tong, gelyk van hooger hant, ontbonden,

 

Terwyl zy overal vast roept uit duizent monden:

 

Wie maelt het schelmstuk best van Judas op papier?

 

Wie weet die schildery toch voegelyker zwier,

 

Wie beter haer met inkt haer volle verf te geven,

 

Zulx dat de kunst geenszins verschille van het leven?

 

Wie best, dan hy, die door vervloekte en helsche list

 

Van eenen Judas, die met schyngeloof vernist

 

Een stinkend graf gelykt, van buiten schoon bestreken,

 

Van zyn rechtvaerdigh erf te schendigh werdt versteken?

 

 

 

H.M.

Het Latyn nagevolgt.