Prenteboekje naar Jan Luiken

[p. 18]

De stoelenmaker.

Is u een hooge zetel,
Een eerestoel gegund,
Denk daarom nooit vermetel,
Dat gij niet vallen kunt
Want och! niets is zoo teer
Als werelds roem en eer,
En kan zoo ligt begeven:
AI waren zij van goud,
Het breekt wel eens als hout.
Gedenk dit al uw leven.

[p. t.o. 18]

De Stoelemaaker.
Al was 't van goud, Het breekt als hout.