[Voorwoord]
Lange tijd is het onderwerp waar wij ons mee gaan bezighouden niet of nauwelijks de moeite waard geacht van enkele regels druks voor zich te mogen opeisen. In officiële geschriften dacht men er niet aan zich in of over de heemtaal uit te laten. In de scholen hoorden de kinderen geen woord over hun moedertaal, laat staan dat zij hun onderwijzers deze taal hoorden spreken. Nog is er op velerlei gebied een grote achterstand in te halen en heersen er vreemde opvattingen over onze Limburgse heemtaal en het gebruik daarvan. Al is het verheugend te mogen vaststellen, dat de laatste jaren de belangstelling uitermate is toegenomen.
Echter is nog niets verloren en kan alles worden gewonnen. Ik hoop U in deze bladzijden enigzins duidelijk te maken waarom onze heemtaal van zo groot belang is en wat wij doen moeten om haar in stand te houden. Gemis aan belangstelling, gebrek aan waarachtige liefde, was altijd de doodsoorzaak van veel schoons. En voor iets, dat men niet kent, kan men moeilijk liefde gevoelen. Welnu, van vele zijden vraagt men om iets meer over onze dialecten te weten. Eerbied en achting voor onze moedertaal vragen kennis daarvan. Men voelt dit en tevens bemerkt men, dat er nog zo weinig over te lezen valt, dat enigzins begrijpelijk is voor niet-vakmensen.
Ik bied dan deze eenvoudige regels al degenen aan, die zich interesseren voor hun eigen taal omdat zij Limburg liefhebben en de grond waar zij geboren zijn en omdat zij voelen, dat de taal iets speciaal eigens is van die grond, iets, dat zij aan het komende geslacht hebben mee te geven. Voor hen, die zich verder willen oriënteren, zal ik hier en daar enkele aanwijzingen geven.
Tenslotte wil ik mijn dank betuigen aan mijn leermeester, Dr Win. Roukens, die mij verschillende artikelen in manuscript ter inzage gaf en die het grootste gedeeltt dezer pagina's voor mij heeft willen doorzien.
Auteursrecht onbekend