Winterbloemen

[p. 134]

Geestverschijningen.

- ‘Doe, Vrouwe! voor mijn oog verrijzen
Den man, dien ik u aan zal wijzen:

Roep me uit de dooden Samuel!’ -

Alzoo tot Endors wichlaresse
Spreekt Saul. Hem hoort de Profetesse:

De Ziener rijst op haar bevel!

'k Behoef naar Endor niet te trekken,
Geen wichlaressen op te wekken,

Geen doôn te roepen uit den dood:

Ach, zij verrijzen, ongeroepen,
Gedurig voor mijn oog bij groepen,

Opdagende uit des grafkuils schoot.

Zoo gaat het, als de jaren klimmen!
Dan vult zich 't pad van zelf met schimmen:

Een schim staat schier bij elken boom.

Een spookgezicht als Hamlet's vader
Treedt telkens op ons pad ons nader,

En wenkt ons, in of zonder droom.

Maar hoe? Zal ik er over klagen,
Dat me aldus telkens dooden dagen?....

Bewaar' mij God! Ik dank er voor.

Hoe zoet, weêr met de doôn te leven,
Die God ons eenmaal had gegeven,

En 't hart niet gansch aan 't graf verloor!

[p. 135]

 

Hoe schoon, die stoet van menschelijke engelen,

 

Die aarde en hemel samen mengelen,

 

Als ze ons verschijnen voor 't gezicht,

 

Zoo menschlijk zacht als ze eenmaal waren,

 

En toch nu schittrende om de haren

 

Met stralengloed van hemelsch licht.

 

 

 

‘Dit is, dit is, een hemelleger!’

 

Riep Jakob eens, en heerlijk steeg er

 

Voor hem een schare in englendos.

 

Maar als 'k de dierbren mag ontwaren,

 

Die me eens ten broeder-engel waren,

 

Ook ik roep luide: een leger Gods!

 

 

 

Soms komen ze anders mij te voren:

 

'k Zie dan ze in 't lichtgewaad niet gloren,

 

Neen, hen omplooit een donk'rer kleed:

 

't Zijn Samuels, die als Gods boden

 

Zoo vaak mij naar den heilsweg noodden...

 

Hoeveel, dat mij hun blik verweet!

 

 

 

Maar, 't zij in witte of zwarte kleederen,

 

Zij komen uit der doôn gelederen,

 

En dienen de oude boodschap aan:

 

- ‘Bereid u voor uw huis te zorgen;

 

Want gij zult bij mij zijn op morgen:

 

Bereid u ten gericht te gaan!’ -

 

 

 

O! als ons zulke stemmen treffen, -

 

Een Doode uit 't graf zich te zien heffen,

 

Steen, zegel, wacht en Macht ten trots,

 

Den Heiland, de open grot ontrijzend

 

En ons den open hemel wijzend....

 

't Is meer nog dan een leger Gods