Historica relatio duodecim martyrum Cartusianorum qui Ruremunde in ducatu Geldriae agonem suum feliciter compleverunt

[p. 60]

Appendix prima.

De crudelitate, quam milites Acatholici, occupatâ A. 1572. die 23. Julii Civitate Ruraemundana, exercuerunt in quosdam Sacerdotes seculares, item in duos FF. Religiosos Franciscanos, in FF. Crucigeros, in Canonicos Regulares, & alios. Ex Havensio, & Historiâ Eccl. Gelriae.

⁺NEc minus in alios Ecclesiasticos sęvitum est; Sacerdotes quippè tres & viginti in ea clade trucidatos fuisse, memoriae proditum est. Horum omnium tametsi nomina non teneam, attamen, praeter duodecim, quos recensui, Cartusianos, quosdam adscribam. Et quidem ex soecularibus Dominum Reinerum Lintrium Sacerdotem ac Praedicatorem ante Venerabile Sacramentum adacto per latera mucrone interemerunt. Dominum item Bartholomaeum Venradiensem Ruraemundę Sacellanum, Virum pium, quem plurimis primò tormentis excruciatum in platea publica demum confoderunt; alterum dein Sacellanum D. Godefridum patriâ Stralensem inverso corpore in puteo suspensum, retractumque stipiti affixerunt; aures naresque praescindere minitantes, nisi pecuniam solvat, atque ita inclementer habuerunt.

Tres insuper Canonici Regulares interempti sunt: hi quippè communi cum Episcopo adhucdum domicilio (erat quippè Regularium Monasterium) utebantur; & quidem Pater Arnoldus vergentis jam aetatis Vir, qui aegris Medicus simul & Apothecarius erat, post solutum centum dalerorum lytrum contra fidem datam gladiis confossus interiit; simili modo & Custodem necnon & Coquum ferociter mactant. Venerabilis Pater Prior aure praecisâ, variisque vulneribus affectus aegrè vitam servavit.

+ Historia Gelriae pag. 186.

[p. 61]

In Monasterio etiam Franciscanorum duos abripiunt Religiosos, Patrem Gorgonium à Meldert Praesidentem, ac Patrem Reinerum, quos post tormenta crudelissima laqueis enectos suspendunt.

Alii quoque Sacerdotes post ludibria ac vulnera soluto lytro vix mortem effugiunt; quos inter Amplissimus Dominus Theodoricus Haen Decanus Cathedralis Ecclesiae, scapulas, caputque laesus, mille daleris redemptus est. Venerandus quoque Cruciferorum Prior, catenâ ferreâ canis instar sub curru vinctus, tractusque, soluto aere, vitam aegrè servavit. Civium quoque plurimi pręter milites praesidiarios, Centurioque Dominus Floyon, Consulari prosapiâ Leodii natus, crudeliter interempti sunt.

Episcopus pro grege animam ponere paratus, ut huic se discrimini subduceret, à viris primariis aliquoties monitus, suaderi vix poterat; quorum precibus demùm victus, postquam pro ovibus Deum instanter precatus esset, duobus stipatus adolescentibus civitatem pedes egreditur, atque transito in Oel Mosâ, in vicum Heel perrexit, inde in Meersen, demùm Trajectum inter discurrentes hostes incolumis advenit (miles quippè in ejus caput juraverat) atque inde Duacum pervenit.