Verzamelde gedichten

9 juli

waarom staan de stenen sterren stil
waarom trekt de maan zich wellevend terug
achter in hun onrust struikelende wolken
waarom voelt de muur zich een ademloos voyeur
en lopen de honden met spitse bekken op hun tenen langs
- mompelende dorpsgemeenschap in de verte,
nerveuze lantaarnpalen links -
een meisje
haar haren als een omgevallen hooiberg
opperwarme ogen met een brandnieuwe gloedschone kleur
met een lang geleerd verhaal vol onverstaanbare
geloften

en ik
met zwartgeblakerde maag
rondom ons slapen mensen onbewust
van de gebeurtenissen in mijn arme hoofd
en van het neerzetten van koffers van dit meisje
in het logement van mijn vacantiehart
maar
dit alles is onbelangrijk want

DE TOEKOMST IS OP TECHNIEK GEBASEERD

[p. 187]

 

aant.

 

(geen muziek van hese fluiten of buitenlandse hobo's

 

geen kussen op ijskoude oren onder onthutste hemel

 

geen wit puntje van een neus

 

geen ontdekkingsreizen achter haar ogen en onder haar kleren

 

geen zekerheid)

 

 

 

maar de dikbuikige bladeren ruisen eenstemmig

 

hun rabauwenlied: het verdomt niet, niets