Een nieuw Nederlandsch verzen- en liedeboek

[p. 23]

Spreuken en puntige zetten van oude en nieuwe dichters.

Let op elks uiterlijke leven,
Waar ootmoed is, gaat wijsheid neven.

Veracht geen mensch, hoe nietig hij ook schijn',
Een moerbeiblad wordt door den tijd satijn.

Wijsheid in mans, geduld in vrouwen,
Dat kan het huis in ruste houên.

Eens waart gij arm en mild, nu rijk en gierig, Jan!
De toetssteen proeft het goud, het goud beproeft den man.

Twee haspelden op straat, maar stonden eindlijk pal:
‘'k Wijk voor geen' gek!’ zeî de een, maar de andre zeî: ‘Ik al!’

Wij leven naar de tucht zoo lang de roede slaat,
De mensch is 't allerbest wanneer 't hem kwalijk gaat.

Wie den leeuwrik wil verlakken,
Moet zich vroeg ten bedde uitpakken,

Een dubbel onverstand heeft over u gebied,
Een weetniet zijt gij, vriend! en gij en weet het niet.

'k Wensch rijkdom noch gebrek, ik wenschte spade en vroeg
Te weinig noch te veel; genoeg is mij genoeg.

't Is wel, naar mijn begrip, in ouden tijd gezeîd:
't Is beter, dat het kind, dan dat de moeder schreit.

Joost vraagt of zoete kost ook wijzen lieden past; -
Meent Joost, dat suikerriet maar voor de gekken wast?

Het lieven neem de man, de vrouw 't believen waar,
Want zij is 't hart van hem, en hij is 't hoofd van haar.

[p. 24]

13.

't Is wel gezegd, naar mijn verstand:

 

Roep God te hulp, maar roer de hand.

'k Haat allerhande spel, omdat een spelend man,
Al spelende, zijn' vriend al 't leed doet, dat hij kan.

De lof van menschen is wel zoet,
Maar meer de vrede van 't gemoed.

Maak een eind aan 't krullen, Neel!
Die veel spiegelt, spint niet veel.

‘Het einde goed, al goed!’ zeî Dirk, en ik zeî 't meê;
‘Hoe goed is dan een worst,’ zeî Jan: ‘die heeft er twee.’

Die al koopt wat zijn gerief is,
Moet verkoopen wat hem lief is.

Wie alles overwinnen wil,
Die leere lijden en zij stil.

Uit nacht rijst morgenrood,
Het leven uit den dood.

Want hoe 't hier gaat of niet en gaat,
't Staat wel zoo 't wel van binnen staat.

Hij is geleerd en hooggeleerd,
Die alle ding ten beste keert.

Wie ieder raad te geven weet,
Is voor zich zelv' soms 't minst gereed.

Wie edel zich gedragen kan,

Dat is een edelman.

Een vrolijk hart, een vroom gemoed,
Dat is des levens hoogste goed.

De namen der Dichters zijn: van 15, Bilderdijk; van 19, de Brune; van 21, Camphuijzen; van 3, 6, 10, 13, Cats; van 9, 12, de Decker; van 22, 23, 24, 25, Heije; van 1, 4, 7, 8, 11, 14, 16, 17, 18, Huijgens; van 5, Langendijk; van 20, Staring; van 2, Witsen Geysbeek.