Moet je horen!

[p. 13]

De domme tovenaar

Daar staat de oude tovenaar,
hij maakt een toverdrankje klaar
en mompelt in zijn toverhoek
de spreuken uit zijn toverboek
dat op zijn tafel ligt.
Hij zegt: Ziezo, 't gaat naar mijn zin
en diepe rimpels komen in
zijn tovenaarsgezicht.

[p. 14]

 

Zo las de oude tovenaar:

 

‘Men neme eerst een kikvorshaar,

 

een hanekam en maak een brij

 

van berkenbast en voeg daarbij

 

een vingerhoedje water.

 

Roer dit nu in een gaatjespan

 

en knip dan nog de puntjes van

 

de snorren van een kater.’

 

 

 

Daar stond de oude tovenaar.

 

Hij had zijn toverdrankje klaar

 

en vroeg nu welke kracht het heeft

 

als men 't een mens te drinken geeft

 

en wat er dan gebeurt.

 

Toen bleef hij staan met open mond,

 

Het blad, waar dit beschreven stond

 

was uit het boek gescheurd.

 

 

 

Toen dacht de oude tovenaar:

 

dan drink ik zelf dit drankje maar.

 

Hij nam een flinke grote slok

 

en werd opeens een... koekoekklok.

 

Wat heeft hij nu een spijt!

 

Want daar hangt hij zijn leven lang,

 

als koekoekklok hoog in de gang,

 

door onvoorzichtigheid.