Gehuchtenboek

Maaslandse gezichten

[p. 74]

Rottaant.

Overheersend grijze daken die diep naar beneden buigen. Van veraf gezien lijkt het alsof ze de grond raken. Maar dat doen ze niet: ze laten de deuren en de ramen van de boerenhofsteden vrij. Als je dichterbij komt zie je de daken langzaam een voor een te voorschijn komen, ieder behorend bij een apart huis. Maar ze zijn allemaal even grijs, overlopen met mosachtige aanwassen, met tekens van geleefd leven. Onder die daken is de tijd zijn gang gegaan. Kamers waarin vroeger boeren gestorven zijn, zijn behangen in modieuze lichte kleuren. De gang eindigt in een luchtige hal en achter de schuurpoort verheft zich niet de mestvaalt maar is er een modern beeldhouwwerk naast een krullerige tuintafel met tuinstoelen.