Monologus sub astra

[p. 6]

IX

Ik schrei de sterren toe: neem mij weg uit de wereld,
elke dag doet mij zeer en beproeft mij tot het uiterste.
Ik behoor niet tot het geslacht van de sterflijken,
maar ben eenmaal, een stormnacht, verdwenen onder mijn broeders
en lijd sindsdien als een veel te blinkende in dit zwarte.