Het leven is een dooltocht
Als we maar meer knooppunten zouden hebben met gelijkvloerse kruisingen! Dan zouden er geen files meer zijn en dan zouden we op tijd op ons werk komen.
En als we op tijd op ons werk komen, kunnen we méér produceren. Dan kunnen we nog meer dingen maken waar niemand behoefte aan heeft.
Ongelijkvloerse kruisingen mag ook.
Hoe meer knooppunten, hoe interessanter het wordt. De belangrijkheid van een land wordt afgemeten naar het aantal knooppunten dat het bezit.
Vroeger keken we altijd uit naar kathedralen, kastelen en parken. Tegenwoordig zijn het de verkeersknooppunten die we opzoeken. Hoe meer verkeer, hoe beter het is.
Ondergrondse parkeergarage: ook al zoiets.
We kunnen trouwens voor onze auto niet lief genoeg zijn. Onze auto mag het goed hebben. Wonen wij zelf erg mooi? Fout! Die woningen moeten afgebroken worden en er moeten parkeergarages voor in de plaats komen.
Wij kunnen desnoods met z'n allen in de Bijlmer gaan wonen. Maar onze auto: die moet opgepast worden en in een mooie woning neergezet. Onder de kathedraal, onder het kasteel leggen we sjieke ondergrondse woningen aan voor onze lieve auto's. Of zouden we hen in het kasteel en de kathedraal zèlf onderbrengen?
Zo is ons leven: een dooltocht. We snellen met onze auto van knooppunt naar knooppunt. Soms passeren we een bovengrondse parkeergarage en soms een ondergrondse parkeergarage. Soms glijdt onze auto langs een opslagplaats van munitie, dan weer langs een kernreactor.
Maar ons eigenlijke doel ligt verder. Ons eigenlijke doel is het winkelerf.
Auteursrechtelijk beschermd