Stukken maken

[p. 150]

Vijver

Soms werpt iemand een steen in de rustige vijver van onze provinciale politiek. Maar vóór de rimpels de oever bereikt hebben is het wateroppervlak van die vijver alweer glad gestreken.

Want we hebben vele gladstrij kers. Deze lieden hebben een zodanig karakter, dat ze er hun levensopgave in vinden glad te strijken. Hun politiek van ‘het mooi houden’ is een politiek die het meest gediend is met de bestaande situatie. Daarom moeten er oneffenheden verdwijnen.

Is er dan inderdaad op een gegeven ogenblik enige rimpeling ontstaan? Is er een deining in het rimpelloze water van onze provinciale politiek? Vlug ter plekke en met het strijkijzer alles gladgestreken. Want het is niet goed als er een spoor van onrust is in ons Limburgs binnenwatertje.

Het establishment ontkent vooreerst dat er een rimpeling is. Er is slechts een misverstand ontstaan. Er zijn bepaalde dingen niet goed doorgesproken. Er is slechts een communicatiekanaal verstopt. Er is niets aan de hand. We kunnen het toch afdrinken?

Onze politici zijn het meest gediend met een vijver die doodstil is. In zulk een vijver kan gemakkelijk de ene vis de andere verslinden. Niemand merkt het. Maar roer eens in die vijver, en er komen allerlei ongerechtigheden boven.

En vooral is er veel modder.

Daarom is het niet verstandig in die vijver te roeren of om een steen erin te gooien.

Limburg is een vijver, een gladde vijver. Nu en dan, de laatste jaren wat vaker dan vroeger, is die vijver in beweging. Allerlei affaires komen aan de oppervlakte. Maar het establishment waakt. Aanstonds nadat de steen gegooid is rijzen de notabelen uit hun zetel en zeggen dat het weliswaar

[p. 151]

de schijn heeft dat die vijver in beroering is geraakt, maar dat er in feite gezichtsbedrog is opgetreden. Meteen strijken ze met hun hand die vijver weer glad. Zie je wel, zeggen ze, er is niets aan de hand. Waar maken jullie je druk over?

Maar intussen hebben die Limburgse gladstrijkers en sussers niet in de gaten dat die vijver van beneden leeg aan het lopen is. Er zitten gaten in de bodem. De constructie van die vijver schijnt toch niet zo hecht te zijn als die gladstrijkers gedacht hadden. En terwijl zij bezig zijn om het wateroppervlak glad te strijken daalt de waterspiegel zodanig, dat de modder bovenkomt. Maar nóg roepen de autoriteiten en partijgangers dat er helemaal geen modder is, dat die modder slechts in schijn modder is en dat de troebelheid slechts een gevolg is van hun bemoeienissen om de economie in Limburg te redden. Zij in elk geval hebben ervoor gezorgd dat er jarenlang een gladde vijver was waarin iedereen zich kon spiegelen.

Want het establishment heeft bijna altijd gelijk.

Ja, bijna. Totdat de vijver wérkelijk verandert in een moeras en de sussers van eertijds op hun beurt in hun eigen modder wegzinken.