Const-thoonende juweel

Bij de loflijcke stadt Haerlem, ten versoecke van Trou moet blijcken, in't licht gebracht

[fol. X2v]

[De witte Acoleyen van Leyden]

Haerlem tot de Hollanders van Leyden.

GEen vreuchd' den bedroefde, geen troost 'tcleynmoedich herte
Geen dranc den dorstigen, geen spijs den hongerigen goet
Geen geneesdrancken den benauden siecken in sijn smerte,
So verlusticht, versterckt, verheucht, verquickt en voet,
Als uwe const, mijn begherich verlangich herte doet,
O vvit Accoleyken in const niet om verghelijcken,
Soo vruchtbarich bedout met der Hipocernen vloet.
Weest dies seer wel gecomen en peynst tot deuchts verrijcken,
Daer Liefd' is 'tfundament daer nootlijc Trouvv moet blijcken.

Antwoordt.

MEt so grooten vlijt-eer, als wy van u versocht // zijn,
Met soo grooten vlijt-eer wy alhier ghebrocht // zijn,
Om te gebruycken const, by u Constrijcke Pellicanisten
Mits dat wy als goede nabueren daer toe vercnocht // sijn,
Om te vervoughen by alsulcke wijtberuchte Archisten,
Al wert sulkx nochtans benijt by veel Momisten,
Wy en hebben ons daer aen gheenssints willen stooren,
Noch acht slaen op haer grim-spijtich gnorren oft twisten,
Mer hebben vry moedich de const wel willen oorbooren,
Om datse eerlick, leerlick en stichtelijck is om hooren:
En bysonder op dese voorderlijcke meningh end' intentie,
Die ghy met goeder herten doen den armen te vooren,
Van't oude mannen Gasthuys , een oprechte benevolenti,
Oock deuchd' en vromicheyt, door 'twelck u credenti
Hem in't wijtste der werelt Fama verspreyden // sal,
Door alsulcken daet tot der armen assistenti,
End' dat den ouden armoe hen door u so troost'lic vermeyen // sal.

Op t'welck ons Magistraet oock alsoo gheacht // heeft

Dat sy hun der halven Christ'lijcken bedacht // heeft
Der armer menschen saecke te willen hanthouwen,

[fol. X3r]

 

Ende ons daer tot consent ende macht // heeft

 

ghegheven, om dat wy tot dienst vanden benouden

 

harwaerts wilden comen, ende veerschijnen souden

 

in desen staet, soo ghy ons siet voor ooghen:

 

Waer door wy verhoopen den armen onnoselen ouden

 

mannen, soo veel dienst te doen, als is in mijn vermooghen.

 

Dies bedancken wy u welcomst, en sullen ons pooghen

 

u Chaert te vervolghen, en te voldoen nae 'tbetamen,

 

Hoopende dat uyt ons bewijs-werck niet sal werden gesoogen

 

jet quaet oft archs, dat veroorsaecken mocht schand' off blamen,

 

Maer dat uyt ons VVitte Accoleyen (naer ons goet ramen)

 

Niet dan eerlijcke const sal blijcken, daer tot ons hert gewent // is

 

'tWelck wy ons nimmermeer en hebben connen schamen,

 

Mits dat Trou moet blijcken en by ons Liefd' 'tfundament ,, is.

Liefd' es 'tfondament.