Refereyn.
Ghy Christen schaer, die nu door Gods handt crachtich
verlost zijt en bevrijt van al u zonden quaet,
Door Gods groote lieft die hy toedroech eendrachtich
aent menschelijcke gheslacht d'welc eertijts was versmaet,
'tWelc ghy bekennen moet, want ghy door 'tGoddelic saet
vanden Doot zijt verlost, en uyt lieft vercoren
tot rechte kinderen Gods, aenmerct wel dese ghenaet,
En hebt u Schepper lief, toont dat ghy zijt herboren,
Hout naerstich zijn ghebodt, dat hy u leyt te voren,
En hem ghehoorsaem zijt, hoort na zijn stemme soet,
Bewijst lieft boven al, denct dat ghy waert verloren,
En nu uyt lieft verlost, door Christi dierbaer bloet,
Daerom doch weder lieft aen uwen naesten doet,
Barmhertich, zijt ghesint tot den bedroefden heden,
Draecht ghy Godt liefde toe, als ghy met recht doen moet,
Aen d'Armen dat bewijst, die zijn in dorp oft Steden,
Lieft ghy Christum het hooft, zoo troost dan oock zijn leden.
De Armen vol van druc, die Godt u heeft bevolen,
Sijn voorwaer Christi leen, naer zijn woords oorconden,
Daerom soo ghy bemint Christum vry onverholen,
Doet dees benauden deucht, opent des liefts gronden:
Want wat ghy doet aen haer, sal weder zijn bevonden,
Aen Christum selfs gheschiet, jae hy salt oock nemen aen,
Daerom aensiet haer smart, die met pijn is ghebonden,
Die sonder uwen troost gheheel moeten vergaen,
O mensch barmhertich sijt, denct wat Christus heeft ghedaen,
Doen ghy laecht in u bloet, onreyn niet waert te achten,
Hoe ghenadelijc dat hy met lieft u heeft omvaen,
Waerom en hoort ghy niet, dan naer den Armen clachten,
Die hy u soo beveelt, och naer zijn woort wilt trachten,
Weest Godt ghehoorsaem, en wilt u lieft uytbreden,
Met barmhertighe daet wilt haren druc versachten,
O ghy die Godt bemint, sijt met liefde doorsneden,
Lieft ghy Christum het hooft, soo troost dan oock zijn leden.
| |
Brengt vruchten voort, der bekeringhe weerdich,
Niet met uytwendich schijn, maer uyt liefts daden milt,
En acht de liefde Gods o mensch niet soo lichtveerdich,
Maer toont hem wederlieft, en zijn leden wilt
met wercken bystant doen, op dat het niet en verschilt,
Woorden van den daet maar laat 'tsamen wesen,
Deelt den hongherighen broodt, der dorstighen dorst stilt,
Den armen naecten cleedt, den crancken wilt ghenesen,
Den ghevanghen besouct, wilt herberghen midts desen,
Als Abram heeft ghedaen, waer door hy dicmael schoon
Enghelen heeft ghehadt in zijn huys, soo wy lesen,
Hierom barmhertich zijt, onderhout Gods gheboon,
Want gheen meerder lieft, acht Godt in 's Hemels troon,
Dan d'Armen hulp te doen naer der liefden seden,
Voorwaar de sulck belooft, hy d'eeuwich rijck tot loon,
Dus die gheloovich zijt, en hoort nae Godes reden,
Lieft ghy Christum het hooft soo troost dan oock zijn leden.
Lieft ghy Christum den Prins, ghy menschen al te samen,
Soo troost zijn leden arm, volght na zijn woort en leer:
Want met gheen meerder lieft en mocht ghy tot hem ramen,
Dan zijn leden cranck te troosten en lancx soo meer,
Och toont sulcx metter daet, roopt niet o Heere Heer,
Maer doet den wille zijn, wilt zijn ghebodt volbringhen,
Want soo ghy Christum lieft, troost die benaut zijn seer,
Oft anders ghy bewijst, dat ghy zijt sonderlinghen
een die gheen waerheyt spreect, dus wilt u sinnen dwinghen
tot lieft dijns naesten arm, die hier troostloos swerven,
Reyckt hun u milde handt, laet hun clachten niet dringhen
door de wolcken hooch, Godt soude u haest bederven:
Want het zijn zijne leen, die zijn rijck sullen erven,
Daerom doet haer bystant, verhoort hun clacht en beden,
Indien ghy Godt bemint, laet des u troost verwerven,
Aensiet lieft t'aller tijt, doet als die Out-vaders deden,
Lieft ghy Christum het hooft, zoo troost dan oock zijn leden.
Aensiet lieft.
|
|
Auteursrechtvrij