Const-thoonende juweel
(1607)–Zacharias Heyns–
AuteursrechtvrijBij de loflijcke stadt Haerlem, ten versoecke van Trou moet blijcken, in't licht gebracht
[Folio Nn4v]
| |
Refereyn.Ghy aertsche kinderen, die Christen u laet noemen,
Dat ghy alsulcke sijt, bethoonet metter daet,
Ten is doch niet ghenoech een Christen sich te roemen,
Maer door u wercking 'tself u te betuygen staet,
Het voorbeelt onsen Heer Christus u vore gaet,
Die ghy na uwe macht in liefde na moet sporen,
Bethoont barmherticheyt, den armen komt te baet,
Toont dat den eenen voor den andren is gheboren,
Op dat door uwe schult geen mensch en gae verloren,
En ghy by uwen God in ongenaed geraect.
Ga naar margenoot+Want Christus 'thooft ons t'saem voor 'tlichaem heeft vercoren,
Daer by 'tghebrecklijck lidt tot meerder, eer gemaect;
En so ghelijckerwijs 'tgewonde lichaem haect,
Dat sijn beschadicht lidt, ghehouwen oft gesneden,
Weerom genesen waer, wie cranc is ofte naect,
Wil Godt men helpen sal in sijn behoofticheden,
Lieft ghy Christum het hooft, soo troost dan oock sijn leden.
Hier hoortmen d'eene mensch elaes! van honger clagen,
Den anderen van dorst, de derd' van commer weent:
De vierde van gebreck in synt oude dagen.
De vijfde bidt dan hem een penninck werd geleent.
De seste is soo kranck dat hy te sterven meent.
Hier comt een vremdeling. En daer sit een gevangen:
Maer meest de herten al verhert sijn en versteent,
De wijl de giericheyt soo vast hun blijft aenhangen;
Ia geen gesucht, ghekerm, noch geen betraende wangen,
De selve eenichsins vermorwen tot het goet,
Och! oft hy mildelijck gaef, die mildelijck heeft ontfangen,
Ghelijck hy doch voor God is schuldich, en moet.
Maer neen, soo eenich mensch den rijcken clachten doet,
Hy antwoort wel, wort warm, versadicht, gaet in vreden,
Wat helpt dat even wel? bedroeft zijn vleesch en bloet,
Laet den behoeftigen soo ongeholpen treden,
Lieft ghy Christum het hooft soo troost dan oock zijn leden.
| |
[Folio Oo1r]
| |
Bewerct ghy aertsche volck, wat binnen Sarpat dedeGa naar margenoot+
de Weduwe, die niet tot haren nootdruft hadt
als weynich Olis, en een weynich meels oock mede:
Nochtans Eliam zy (die haar om eten badt)
soo mildelijcken gaf, d'almachtich Godt doch dat
ghesegent heeft, dies zy gheen mind'ringh' heeft ghevonden,
(Hoe wel zy daghelycx daer af nam, en van al)
Tot dat de Heer op d'aerd' weer reghen had ghesonden.
Laet uwe buydels dan voor d'Arme zijn ontbonden,
Altijt wat goets te doen den Armen weygert niet: Ga naar margenoot+
Maer geeft, en u werd oock ghegeven t'allen stonden.Ga naar margenoot+
Een volghedructe maet in uwen schoot ghy siet:
Ontsluyt u Water-beeck, dat u fonteyne vlietGa naar margenoot+
voor die 'tbehoeven, lang's de straten uwer steden.
Soo wie barmhertich is, barmherticheyt gheschiet,Ga naar margenoot+
En salich sal hy zijn nae ons verlossers reden.
Lieft ghy Christum het hooft, soo troost dan oock zijn leden.
Prince.
Prince Cornelius een Hooft van hondert knechtenGa naar margenoot+
u een Exempel zy, die veel den Armen schanck,
Daer by de waerde vrou Dorkas, die veel uyt rechten
by vele Weduwen, behoeftich ofte cranck,Ga naar margenoot+
Men sach haer by d'arm volc, wie doof was, blindt oft manck,
Sy bystont inden noot, jae mildelyc heeft ghegeven,
Waer over als de doot haer siel te scheyden dwanck,
Door veel voor-bidden sy gheweckt wierd tot het leven,
En is een wyle tijts alsoo noch overbleven.
Volght haer voetstappen nae, sult ghy naer u doot
in't onverganckelijc met haer oock zijn verheven,
Al waer dat uwen loon zal wesen over groot.
Dus breect den Armen doch die hong'rich is u broot:Ga naar margenoot+
Die in elenden zijn, in huys neemt, hoort haer beden:
Den naecten cleedet, helpt den ouden inden noot;
Ontladet u ghemoet van alle gier'ge zeden.
Lieft ghy Christum het hooft, soo troost dan oock zijn leden.
|
|