Const-thoonende juweel

Bij de loflijcke stadt Haerlem, ten versoecke van Trou moet blijcken, in't licht gebracht

Ketel

Naer de wijse: Comt nu al ghy geestkens reyne.

OOrlof broeders al ghelijckich,
Ghy Speel-cooren const-rijckich,
Voorsetters deses feest,
Ende seer minsamich onbevreest,
Doend' uwen Trou altijt blijckich,
Dat Momus is wech-wijckich,
Oock de Zoilisten meest,
Daerom doch verblijt elcx zijn geest
En heb door u trou vergaert,
Veel geestkens oock fray van aert,
Die seer heerlick quamen,
Doen by een versamen,
Om t'solveren u caert.

d'Orange Lely met begeren

Quam hem daer presenteren,
Als die in Liefde groeyt,
Ende alle vylony verfoeyt,
Cooren aer helpt vreucht vermeeren,
Lieft moet blijcken met eeren,
Daer het roo Roosken bloyt,
Aensiet doch de Ionckheyt gheschoyt,
Constich Haeslier wijs bedacht,
Die altijt Aensiet Gods cracht,
Al in eeren spoedich,
Siencie vroedich,
Eel const in deucht betracht.

Men siet die VVit Acoleyen

Haer faem nu wijt ontspreyen,
Daer Liefd' is 'tfondament,
Steeds in 'tverkeeren seer eloquent,
d'Akerboom gaet hem beteyen,
Aensiet liefd' met affscheyen,
Als in't wesen present:

[fol. Sss4v]

 

Dus zijt al verheucht pertinent

 

Met de Lavendel bloem vvit,

 

VVt levender jonsten sit,

 

Om const vreucht t'orbooren,

 

Lely onder dooren

 

Heeft VVt liefd' bestaen dit.

 

Het Galis bloemken robijnich

 

Toont hem meed' onfenijnich,

 

En is VVt liefd' versocht,

 

Dat die reyne conste wert ontknocht,

 

De Gout blom toont sich root-schijnich,

 

En VVt jonsten divijnich,

 

Begrepen wel bedocht,

 

Dat den Coren bloem heeft ghewrocht.

 

Met gheneuchten delicaet,

 

Dat constich oock wel bestaet,

 

Hier door wy Sonne bloomen

 

Nu hebben vernomen,

 

Noyt meerder vreucht op straet.

 

 

 

Prince.

 

Oorlof nu al Prinslicke sinnen,

 

Als VVijngaert ranck wt minnen,

 

Eert nu Liefd' boven al:

 

Want daer door die conste bloeyen sal,

 

Pyreneen wilt overwinnen,

 

Apollo in't beginnen

 

Sterckt doch breet ende smal,

 

Oock vvit Angierkens in't ghetal,

 

In liefde ghetrou voor dan,

 

Voor den Armen ouden man,

 

Comende uyt lijen

 

Door goe polecijen,

 

Die hen noot nemen an.

FINIS.