Gedichten 1861-62

[p. 25]

Schoonheid.

zeer vrij naar het spaansch.

Wanneer ge bij de bloemen gaat,
pluk dan de liefste om u te smukken;
o, als gij in den gaarde staat
zoudt gij uzelve wel moeten plukken.

[p. 26]

 

Want de bloemekens weten zoo goed,

 

dat ge zijt de gevierdste der schoonen,

 

dat hunne frischheid wijken moet

 

als ge uw gezichtjen wilt toonen.

 

Wanneer ge bij de bloemen gaat,

 

pluk dan de liefste om u te smukken,

 

o, als gij in den gaarde staat

 

zoudt gij uzelve wel moeten plukken.

 

 

 

Geuriger dan de roozen is

 

de adem stroomend langs uwe lippen,

 

peerlen, die uwer ziele ontglippen,

 

zijn uwe kussen, zoo warm als frisch.

 

Wanneer ge bij de bloemen gaat,

 

pluk dan de liefste om u te smukken,

 

o, als gij in den gaarde staat

 

zoudt gij uzelve wel moeten plukken.

[p. 27]

 

Ook der bloemekens glans verdwijnt;

 

gij - zult immer van schoonheid blaken,

 

want als gij in den hemel verschijnt

 

zal niemand u schooner maken.

 

Wanneer ge bij de bloemen gaat,

 

pluk dan de liefste om u te smukken,

 

o, als gij in den gaarde staat

 

zoudt gij uzelve wel moeten plukken.