Het avontuurlijke leven van Peter Vucht

[p. 1]

I. Hoe hij, nog zeer jong zijnde, een' policiedienaar zijn' zakdoek ontsteelt.

Mijn liefjes! 'k heb hier weêr wat nieuws,

Dat altoos niet gebeurt:

Een boek met versjes, en daarbij

Met prenten, fraai gekleurd.

Komt, leest het eens aandachtig door,

Maar langzaam, niet te ras;

En zegt mij dan eens, één voor één,

Of 't boekje u welkom was.

Er leefde - 't is reeds lang geleên -

Een zeekre Péter Vucht;

Dat was voorwaar een regte guit,

En overal berucht

Om zijn bedreven kattenkwaad;

En kreeg hij somtijds straf,

Dit leerde hem zijn boos bedrijf

En streken toch niet af.

[p. 2]

 

De Koning van dat rijk had eens

 

Zijn' vinger zwaar gebrand;

 

Toen gaf men aan 't beangstigd volk

 

Somtijds een extra-krant,

 

Waarin men dan te lezen kreeg

 

Hoe of de Koning 't had.

 

Eens stond vriend Peter voor het huis,

 

Waarin men 't extra-blad

 

Verkocht. Een aantal menschen stond

 

Te lezen op de straat,

 

En onder hen een dienaar, die

 

Zorgvuldig paste op 't kwaad.

 

Er hing een tipje van 's mans doek

 

Van achter uit zijn' jas,

 

Dat zag vriend Peter, en trok voort,

 

Alsof 't een kluchtje was,

 

Dien doek voorzigtig uit, en sloop

 

Toen henen als een muis;

 

Maar - werd gevat en weggebragt

 

Naar 't groot gevangenhuis.

[p. t.o. 2]

 

Boekhandel. Courantdrukkerij.