Nieuwe proeve van klijne gedichten voor kinderen

[p. 2]

Leert den Jongen de eerste beginselen naar den eisch zijns wegs.
SALOMO.

[p. 3]

Voorberigt.

De klijne Gedichten voor kinderen, voor eenige maanden bij de Weduwe ter Veen uitgegeeven, hebben de goedkeuring van het algemeen weggedragen; Het was, gelijk de Dichter dier Stukjes zegt; men had in onze taal gebrek aan gedichtjes, welke nuttige zedelessen inhielden en te gelijk voor het kinderlijk verstand vatbaar waren; men had wel veele dichtstukken, maar dezelve waren niet geschikt om klijne kinderen al spelende in de waarheid en de gronden der zedekunde te onderwijzen; de kinderen zelfs gaven de duidelijkste blijken, dat hun iets van dien aart ontbrak en zij naar het zelve verlangden; hoe dikwijls hoorde men hen klijne verjes of stukjes van dezelven, die zij in de schoolen of elders opgeraapt hadden, opzeggen; en met welke toegenegenheid en blijdschap dit dichterlijk geschenk van hun ontvangen wierd, kunnen alle, die hetzelve aan hunne kinderen mededeelden, getuigen. Niemand derhalven, die eenig oordeel, niemand die eenige liefde voor die teedre leedles onzer Maatschappij heeft, kan anders, dan die pogingen goedkeuren en den Godvrugtigen en kunstkundigen maker dier gedichtjes dien lof, welken hij noch bedoeld noch verwagt heeft, toewijzen.

Zelfs kinderen hebbende, ontdekte ik wel haast de

[p. 4]

vrugt van dit klijn doch lief geschenk; ieder hunner was even begerig om die stukjes te lezen en te herlezen; al spelende zeiden zij die op, en onderrigteden elkander naar hun vermogen van den wezenlijken zin dier gedichtjes; een mijner kinderen, een meisje van ruim ses jaaren, met een vlug oordeel en sterk geheugen begaafd, kon rasch de meesten van die gedichtjes door eene herhaalde lezing van buiten, en stelde al haar vermaak in dezelve optezingen; dan dit proefje wel smakende, vraagde zij mij daaglijks, wanneer zij die nieuwe gedichtjes, welke de dichter in zijn voorberigt haar beloofd had, krijgen zou? ik vertrouw dat verre het grootste gedeelte der klijne lezers daar even zeer naar haakt; ik zelve was zeer daar naar verlangende, en hoopte dat de brave dichter met zijn taak zoude voortvaren, te meer dewijl de algemeene goedkeuring en zijn bekende zugt om nuttig te zijn mij daar toe de sterkste prikkels scheenen; dan tot nu vrugteloos daar naar gewagt hebbende besloot ik zelve de handen aan het werk te slaan, om aan het verlangen van mijne kinderen en dat van anderen te voldoen.

Schoon ik niet verwaand genoeg ben om mij zelven eene dergelijke goedkeuring toeteschrijven, hoop ik echter dat mijne lezers ook deze met liefde zullen aannemen, en met nut gebruiken.